We hebben lang getwijfeld of we dit onder de loep zouden nemen. Als VTM er al een soap rond maakt, lijkt het teken dat een format uitgemolken is. En er is de laatste tijd enorm veel melk geproduceerd in de Vlaamse media. Niet dat we er daarom noodzakelijkerwijs allemaal wijzer van geworden zijn. Het politieke toneel is dan ook net iets te vluchtig en deelachtig aan het hapklare brokformat dat we in de media gewend zijn. Te veel getwitter. Te weinig inhoud. Strijden om perceptie. Netwerken op de receptie. Politieke lange armen die elkaars ruggen lopen krabben. De tegenstanders doodknuffelen, soms eens uitzweten, dan weer treiteren of demoniseren. Vijf minuten politieke moed duren vijfhonderd dagen. We geven het toe: er zijn vrolijkere stielen in de wereld.
Dus waarom ons dan toch wagen in dit politiek wespennest? Wel, omdat we ondanks alles toch hier en daar eens meegelokt werden in dit circus van de dagelijkse waan. En omdat het kan.
Dit wordt geen stemtest. Noch een partijpolitiek ja-nee-verhaal. Eerder een bloemlezing van dingen die ons opvielen. Met af en toe een vleugje diepgang. Al naargelang onze pet in die richting staat. Wat context of geschiedenis. Mischien zelfs een vergelijking of vluchtige hypothese. Eventueel stellen we zelfs vragen. Of geven we antwoorden. En stellen we zelfs vragen bij onze eigen antwoorden. Vandaag gaat het immers niet om 'juist' kiezen, maar hopelijk wel 'wijzer' kieszen.