Joëlle Milquet maakt seksisme strafbaar
E.U. to Debate Making Buying Sex Illegal
Chaos in kamer door familienamenwet
België krijgt loonkloof man/vrouw niet gedicht
Dit is een verhaal over seksen. Nee, niet het nachtelijk geschuifel onder de lakens van de knusse bedstee. Of het hevige gerampetamp in het groezelige steegje achter de plaatselijke dancing. Noch de Japanse "videoklassieker" waarbij 500 koppels zich in een grote studio synchroon overgaven aan de zoete zonde.
Niks van dat alles. Vandaag gaat het over 'de seksen'. Als in man en vrouw. Adam en Eega. Pot en deksel. Naar aanleiding van een aantal berichtgevingen die de laatste tijd in medialandschap passeerden over dit boeiende onderwerp.
Rules of engagement
We begeven ons hier op glad ijs. Aangezien ook wij in het bezit zijn van een sekse - het is beroerd maar 't is zo - kunnen we moeilijk objectief zijn in deze zaak. Elke opmerking dreigt dan ook gezien te worden als een aanval dan wel zwakke verdediging. Die bijna uit principe moet gekapitteld worden. En dat allemaal in de seksstrijd.
Over heel veel onderwerpen of disputen kan men proberen een neutraal oordeel te zoeken. Een scherprechter met liefst evenveel wijsheid als Salomon. En wanneer die neutrale medemens een bepaalde band blijkt te hebben met één der beide partijen, verdwijnt zo'n credibiliteit direct. Om maar te zeggen dat objectiviteit geen sinecure is.
Dus, aangezien er in deze kampf dan toch geen neutrale positie voorradig is - zelfs hermafrodieten groeien op met een man of vrouwbeeld - zullen we er maar mee moeten leren leven. En misschien kiezen voor zo'n 'objectieve tussenpositie', hoe kunstmatig die ook is. Een neutrale state of mind, als het ware. Waarbij we niet alles wat 'de andere' zegt, interpreteren als een onderhuidse sabotage die bewust of onbewust stokken in de wielen steekt (of klompen in de machine gooit) maar proberen ons even in andermans of andervrouws schoenen te plaatsen. Laat ons nu, met dit idee in gedachten, meanderen tussen de thema's die de verschillende artikels van hierboven aangeven en zien of we er iets interessant over kunnen zeggen. Of niet.
Meer gelijk dan anderen
Het was laatst weer Equal Pay Day, een vrij recent fenomeen waarbij deze dag symbolisch naar voor geschoven wordt om de ondraaglijke ongelijkheid van de lonen tussen man en vrouw aan te tonen. Uiteraard zijn wij volledig voorstander van een gelijk loon voor elk individu dat een vergelijkbaar werk doet. Of die persoon nu man, vrouw, wit, rood, bruin, kaal, ros,.... moge zijn. Is dat momenteel dan een probleem? Wel, niet volgens Europees Commissaris Viviane Reding die in het korte bovenstaande artikel op deredactie.be het volgende daarover zegt: "We hebben wetten die gelijk loon voor gelijk werk verzekeren, gelijkheid op de werkvloer en minimumrechten voor moederschapsrust, zodat de gelijkheid tussen de geslachten een Europese verworvenheid is. Maar we hebben nog een hele weg af te leggen om volledige gelijkheid te bereiken"
Het probleem ligt hem dus bij implementatie. Of toch niet? Wel, in een interview met Tribune (het magazine van de ACOD, de socialistische vakbond voor overheidsdiensten) spreekt algemeen secretaris Chris Reniers (een vrouw) ook over deze vrouwelijke hoogdag, die een initiatief is van de ABVV nota bene.
"...het verschil in loon tussen mannen en vrouwen voor gelijk werk is kleiner geworden.......Tot je kijkt naar de tewerkstellingscijfers. Dan blijkt dat in België ruim 43% van de vrouwen deeltijds werkt, tegen slechts 9% bij de mannen..."
En een pagina later in hetzelfde magazine waar Equal Pay Day 2014 zelf wordt besproken:
"...om deze dag te berekenen, gebruiken ze de Equal Pay Day Indicator. Deze is gebaseerd op officiële en betrouwbare statistieken, en vergelijkt de gemiddelde brutomaandlonen van mannen en vrouwen, voltijds en deeltijds samen, uit de privésector. We kiezen er bewust voor om de brutomaandlonen van voltijds en deeltijds werkenden samen te nemen. Alleen op die manier krijgen we een correct beeld van de inkomsten en financiële situatie van Belgische werknemers."
Oh ja, een correct beeld? Ten eerste: zou een correct beeld over Belgische werknemers niet beter overheidswerkers opnemen in de cijfers? Waarmee ik niet ongelijkheid in de privé wil goedpraten, maar als je dan toch exactheid nastreeft, dan ga je er maar beter helemaal voor. Zeker in een land waar nu eenmaal een groot deel van de Belgische werknemers voor de overheid werken.
Maar goed, een veel belangrijker punt is de opname van deeltijds en voltijds werkenden in dezelfde pot nat. Zoals mevrouw Reniers zelf al stelt, komt een groot deel van de ongelijkheid voort uit de ongelijke verdeling van deeltijds en voltijds werk.
Is dit dan een correct beeld? Op zich zijn er maar twee oplossingen om de Equal Pay Day met zo'n systeem op 1 januari te krijgen. Ofwel dienen vrouwen even weinig/veel deeltijds werk te gaan uitvoeren dan mannen. Ofwel zullen ze meer betaald moeten worden voor minder werk. Optie twee lijkt mij voorbij te gaan aan het basisidee van 'gelijkheid'. Optie één daarentegen gaat voor gelijkheid. Maar niet noodzakelijk een gelijkheid in functie van meer harmonie en geven wat de mensen zelf willen. Eerder naar een gelijkheid als eindpunt. Een homogenisering van man en vrouw als doel op zich. Een foute interpretatie? Wel, laat ons even de zaak onder de loep nemen.
Het is een klassiek voorbeeld maar daarom niet minder belangrijk om te maken: wat als iemand slechts deeltijd wil werken omdat hij of zij meer tijd met de kinderen wil doorbrengen? Een feministische repliek is vaak dat zoiets evengoed door mannen kan gedaan worden en niet noodzakelijk vrouwen hun carrière dienen op te offeren.
Waarbij ze ervan uitgaan dat werken belangrijker is dan een gezin (voor mannen én vrouwen) en voorbij lijken te gaan aan volgende koeienwaarheid: kiezen tussen tijd met je kinderen en hun opvoeding, of hard werken om de carrièreladder te beklimmen, zal niet voor iedereen dezelfde uitkomst hebben. Oude mensen die in de herfst van hun leven gevraagd worden wat het belangrijkste was waar ze spijt van hadden, halen heel vaak de gemiste tijd aan die ze omwille van werk niet met hun kinderen of familie doorbrachten. Dus, zou het héél misschien kunnen, dat die deeltijdse jobs niet noodzakelijk gezien hoeven te worden als een soort onderdrukking, maar eerder een vrije keuze? En wie of wat wordt dan geholpen met dit 'correct Equal Pay Day-beeld?
The happy hooker
Een soortgelijk probleem vinden we bij het recente Europees streven in verband met sekswerken en het bestraffen van hun klanten. De meest gebruikte argumenten zijn de volgende. Een: er zijn veel vrouwen die tegen hun wil in de prostitutie terechtkomen via circuits van vrouwenhandel. Twee: het beeld over vrouwen wordt hierdoor beschadigd.
Nog eens, wij pleiten hier niet voor vrouwenhandel en zo'n zaken mogen terecht streng aangepakt en veroordeeld worden. En sensibiliseer erop los om mannen duidelijk te maken dat zoiets niet kan. Eventueel door mensen die zich weten te reden uit zo'n situatie aan het woord te laten. Maar ga je omwille van slavenarbeid werken zelf illegaal maken? In zijn algemene zin dan? Waarom dan wel hier? Prostitutie, om één of andere reden steevast het oudste beroep ter wereld genoemd - terwijl die eerste klant toch met iets moest betalen? - bestaat al een poos. De mythe van de onderdrukte vrouw zegt ons dat deze positie enkel bekleed kan worden door vrouwen tegen hun wil in. Het beeld van de dominante mannelijke pooier komt al vlug om de hoek kijken. A la limite zijn het misschien vrouwen die lijden aan een ongezonde zelfhaat en dus beter tegen zichzelf dienen beschermd te worden. Maar nooit of te nimmer omdat ze het willen doen. Natuurlijk niet.
Volgende video gaat iets ruimer dan enkel dit onderwerp maar is niettemin ontzettend interessant en geeft een iets ander beeld over de geschiedenis van prostitutie. Het stuk over vrouwen zelf begint vanaf 25:38, maar zoals steeds weerhoudt niks u er van om de curiositeit te laven en van begin tot einde te kijken en te luisteren.
Over heel veel onderwerpen of disputen kan men proberen een neutraal oordeel te zoeken. Een scherprechter met liefst evenveel wijsheid als Salomon. En wanneer die neutrale medemens een bepaalde band blijkt te hebben met één der beide partijen, verdwijnt zo'n credibiliteit direct. Om maar te zeggen dat objectiviteit geen sinecure is.
Dus, aangezien er in deze kampf dan toch geen neutrale positie voorradig is - zelfs hermafrodieten groeien op met een man of vrouwbeeld - zullen we er maar mee moeten leren leven. En misschien kiezen voor zo'n 'objectieve tussenpositie', hoe kunstmatig die ook is. Een neutrale state of mind, als het ware. Waarbij we niet alles wat 'de andere' zegt, interpreteren als een onderhuidse sabotage die bewust of onbewust stokken in de wielen steekt (of klompen in de machine gooit) maar proberen ons even in andermans of andervrouws schoenen te plaatsen. Laat ons nu, met dit idee in gedachten, meanderen tussen de thema's die de verschillende artikels van hierboven aangeven en zien of we er iets interessant over kunnen zeggen. Of niet.
Meer gelijk dan anderen
Het was laatst weer Equal Pay Day, een vrij recent fenomeen waarbij deze dag symbolisch naar voor geschoven wordt om de ondraaglijke ongelijkheid van de lonen tussen man en vrouw aan te tonen. Uiteraard zijn wij volledig voorstander van een gelijk loon voor elk individu dat een vergelijkbaar werk doet. Of die persoon nu man, vrouw, wit, rood, bruin, kaal, ros,.... moge zijn. Is dat momenteel dan een probleem? Wel, niet volgens Europees Commissaris Viviane Reding die in het korte bovenstaande artikel op deredactie.be het volgende daarover zegt: "We hebben wetten die gelijk loon voor gelijk werk verzekeren, gelijkheid op de werkvloer en minimumrechten voor moederschapsrust, zodat de gelijkheid tussen de geslachten een Europese verworvenheid is. Maar we hebben nog een hele weg af te leggen om volledige gelijkheid te bereiken"
Het probleem ligt hem dus bij implementatie. Of toch niet? Wel, in een interview met Tribune (het magazine van de ACOD, de socialistische vakbond voor overheidsdiensten) spreekt algemeen secretaris Chris Reniers (een vrouw) ook over deze vrouwelijke hoogdag, die een initiatief is van de ABVV nota bene.
"...het verschil in loon tussen mannen en vrouwen voor gelijk werk is kleiner geworden.......Tot je kijkt naar de tewerkstellingscijfers. Dan blijkt dat in België ruim 43% van de vrouwen deeltijds werkt, tegen slechts 9% bij de mannen..."
En een pagina later in hetzelfde magazine waar Equal Pay Day 2014 zelf wordt besproken:
"...om deze dag te berekenen, gebruiken ze de Equal Pay Day Indicator. Deze is gebaseerd op officiële en betrouwbare statistieken, en vergelijkt de gemiddelde brutomaandlonen van mannen en vrouwen, voltijds en deeltijds samen, uit de privésector. We kiezen er bewust voor om de brutomaandlonen van voltijds en deeltijds werkenden samen te nemen. Alleen op die manier krijgen we een correct beeld van de inkomsten en financiële situatie van Belgische werknemers."
Oh ja, een correct beeld? Ten eerste: zou een correct beeld over Belgische werknemers niet beter overheidswerkers opnemen in de cijfers? Waarmee ik niet ongelijkheid in de privé wil goedpraten, maar als je dan toch exactheid nastreeft, dan ga je er maar beter helemaal voor. Zeker in een land waar nu eenmaal een groot deel van de Belgische werknemers voor de overheid werken.
Maar goed, een veel belangrijker punt is de opname van deeltijds en voltijds werkenden in dezelfde pot nat. Zoals mevrouw Reniers zelf al stelt, komt een groot deel van de ongelijkheid voort uit de ongelijke verdeling van deeltijds en voltijds werk.
Is dit dan een correct beeld? Op zich zijn er maar twee oplossingen om de Equal Pay Day met zo'n systeem op 1 januari te krijgen. Ofwel dienen vrouwen even weinig/veel deeltijds werk te gaan uitvoeren dan mannen. Ofwel zullen ze meer betaald moeten worden voor minder werk. Optie twee lijkt mij voorbij te gaan aan het basisidee van 'gelijkheid'. Optie één daarentegen gaat voor gelijkheid. Maar niet noodzakelijk een gelijkheid in functie van meer harmonie en geven wat de mensen zelf willen. Eerder naar een gelijkheid als eindpunt. Een homogenisering van man en vrouw als doel op zich. Een foute interpretatie? Wel, laat ons even de zaak onder de loep nemen.
Het is een klassiek voorbeeld maar daarom niet minder belangrijk om te maken: wat als iemand slechts deeltijd wil werken omdat hij of zij meer tijd met de kinderen wil doorbrengen? Een feministische repliek is vaak dat zoiets evengoed door mannen kan gedaan worden en niet noodzakelijk vrouwen hun carrière dienen op te offeren.
Waarbij ze ervan uitgaan dat werken belangrijker is dan een gezin (voor mannen én vrouwen) en voorbij lijken te gaan aan volgende koeienwaarheid: kiezen tussen tijd met je kinderen en hun opvoeding, of hard werken om de carrièreladder te beklimmen, zal niet voor iedereen dezelfde uitkomst hebben. Oude mensen die in de herfst van hun leven gevraagd worden wat het belangrijkste was waar ze spijt van hadden, halen heel vaak de gemiste tijd aan die ze omwille van werk niet met hun kinderen of familie doorbrachten. Dus, zou het héél misschien kunnen, dat die deeltijdse jobs niet noodzakelijk gezien hoeven te worden als een soort onderdrukking, maar eerder een vrije keuze? En wie of wat wordt dan geholpen met dit 'correct Equal Pay Day-beeld?
The happy hooker
Een soortgelijk probleem vinden we bij het recente Europees streven in verband met sekswerken en het bestraffen van hun klanten. De meest gebruikte argumenten zijn de volgende. Een: er zijn veel vrouwen die tegen hun wil in de prostitutie terechtkomen via circuits van vrouwenhandel. Twee: het beeld over vrouwen wordt hierdoor beschadigd.
Nog eens, wij pleiten hier niet voor vrouwenhandel en zo'n zaken mogen terecht streng aangepakt en veroordeeld worden. En sensibiliseer erop los om mannen duidelijk te maken dat zoiets niet kan. Eventueel door mensen die zich weten te reden uit zo'n situatie aan het woord te laten. Maar ga je omwille van slavenarbeid werken zelf illegaal maken? In zijn algemene zin dan? Waarom dan wel hier? Prostitutie, om één of andere reden steevast het oudste beroep ter wereld genoemd - terwijl die eerste klant toch met iets moest betalen? - bestaat al een poos. De mythe van de onderdrukte vrouw zegt ons dat deze positie enkel bekleed kan worden door vrouwen tegen hun wil in. Het beeld van de dominante mannelijke pooier komt al vlug om de hoek kijken. A la limite zijn het misschien vrouwen die lijden aan een ongezonde zelfhaat en dus beter tegen zichzelf dienen beschermd te worden. Maar nooit of te nimmer omdat ze het willen doen. Natuurlijk niet.
Volgende video gaat iets ruimer dan enkel dit onderwerp maar is niettemin ontzettend interessant en geeft een iets ander beeld over de geschiedenis van prostitutie. Het stuk over vrouwen zelf begint vanaf 25:38, maar zoals steeds weerhoudt niks u er van om de curiositeit te laven en van begin tot einde te kijken en te luisteren.
Zou het kunnen dat ons ongemak en de religieuze moraal de kop op steekt als we prostitutie veroordelen? Kan u zich geen enkele officieel aanvaarde job indenken waarbij de werknemer misschien niet letterlijk genaaid wordt, maar figuurlijk een lijdensweg ondergaat? En daarvoor veel minder betaald krijgt? Nee, dit is geen VDAB-esk voorstel om de positieve opportuniteiten in een knelpuntberoep aan te geven. Dus zie het niet als promotie voor prostitutie. Maar bestaat er zoiets als vrije keuze? En waarom willen we die zo nodig veroordelen in dit specifiek geval? In plaats van bijvoorbeeld de negatieve uitwassen aan te pakken waarvan sprake in de argumentatie?
De beeldende waarheid
Waardoor we aanbeland zijn bij deel twee van het argument. Dat verdomd negatieve beeld waarmee vrouwen opgezadeld worden omwille van prostitutie. Waardoor we iedereen behandelen als hoer. Inderdaad, het gebeurt zo vaak dat vrouwen die toevallig hun ramen lappen door geile gangsters worden benaderd met een pak euro's in de hand. Heftig op het raam bonzen en vragend of ze korting krijgen wanneer ze met twee zijn.
Nu goed, misschien begeven we ons hier wat te ver op het ridicule pad, maar de vraag blijft gelden. Vinden we prostitutie zo slecht voor het beeld omdat het mensen zijn die geld verdienen met seks? Of omdat het om promiscuë vrouwen gaat? Het voorbeeld in gedachten van de vroege vrouwenrechtenpioniers in de VS van Russel, zou het dan kunnen dat we in onze veroordeling vooral getuigen van een puriteinse schroom?
De 'eerste golf' van feminisme was nauw verweven met de 'temperance movement', wat door 'derde golf' feministe Naomi Wolf zelf wordt verteld in een video die straks nog aan bod komt. Hoewel de 'temperance movement' specifiek het vizier richtte op alcohol is het duidelijk dat het hier ging om een algemene puriteinse moraal die gepropageerd werd. In het boek Sex At Dawn onderzoeken Dr. Christopher Ryan en Cacilda Jetha de platgetreden paden van de gangbare kennis over de menselijke seksuele dynamiek. En dan vooral de basis in dit vakgebied die vorm kreeg in de Victoriaanse tijd en zodoende ook zwaar beïnvloed werd door de moraal van die tijd. Zo zijn mannen de geile zaadverspreiders en vrouwen degene die vooral een monogame relatie willen en schoorvoetend met seks mannen aan zich binden tot trouwe kostverdiener. Wat dus door dit schrijvend echtpaar tegengesproken wordt. Binnenkort een stuk uit het boek maar nu al een interview met één van de schrijvers.
De beeldende waarheid
Waardoor we aanbeland zijn bij deel twee van het argument. Dat verdomd negatieve beeld waarmee vrouwen opgezadeld worden omwille van prostitutie. Waardoor we iedereen behandelen als hoer. Inderdaad, het gebeurt zo vaak dat vrouwen die toevallig hun ramen lappen door geile gangsters worden benaderd met een pak euro's in de hand. Heftig op het raam bonzen en vragend of ze korting krijgen wanneer ze met twee zijn.
Nu goed, misschien begeven we ons hier wat te ver op het ridicule pad, maar de vraag blijft gelden. Vinden we prostitutie zo slecht voor het beeld omdat het mensen zijn die geld verdienen met seks? Of omdat het om promiscuë vrouwen gaat? Het voorbeeld in gedachten van de vroege vrouwenrechtenpioniers in de VS van Russel, zou het dan kunnen dat we in onze veroordeling vooral getuigen van een puriteinse schroom?
De 'eerste golf' van feminisme was nauw verweven met de 'temperance movement', wat door 'derde golf' feministe Naomi Wolf zelf wordt verteld in een video die straks nog aan bod komt. Hoewel de 'temperance movement' specifiek het vizier richtte op alcohol is het duidelijk dat het hier ging om een algemene puriteinse moraal die gepropageerd werd. In het boek Sex At Dawn onderzoeken Dr. Christopher Ryan en Cacilda Jetha de platgetreden paden van de gangbare kennis over de menselijke seksuele dynamiek. En dan vooral de basis in dit vakgebied die vorm kreeg in de Victoriaanse tijd en zodoende ook zwaar beïnvloed werd door de moraal van die tijd. Zo zijn mannen de geile zaadverspreiders en vrouwen degene die vooral een monogame relatie willen en schoorvoetend met seks mannen aan zich binden tot trouwe kostverdiener. Wat dus door dit schrijvend echtpaar tegengesproken wordt. Binnenkort een stuk uit het boek maar nu al een interview met één van de schrijvers.
Zou het kunnen dat een soort neo-Victoriaanse reflex ervoor zorgt dat we kost wat kost niet willen dat een vrouw als promiscue wordt gezien? Het blijft moeilijk om naar zoiets te peilen (het is altijd moeilijk als je jezelf onder de microscoop probeert te plaatsen) Trouwens, nu we dan toch over beeldvorming praten. Zouden we ook de Chippendales niet beter bannen? Om het fragiele mannenbeeld te redden. En de schade die zoiets berokkent. En wacht eens, nu we toch aan het rondkijken zijn. Als we dat illustere vrouwenbeeld willen redden, moeten we dan niet dringend de kijkers van pornografie bestraffen? Veel schadelijker voor dat beeld, lijkt ons. Al is het maar omdat het tweedimensionaal is. Zowel qua plat beeld als platte inhoud. Ik vermoed dat er onder prostitutees ook wel vrouwen - en mannen, die worden vaak over het hoofd gezien - zijn die wel eens een boertje laten, stoppels onder de oksels hebben, niet altijd enthousiast zijn als het niet echt zinnenprikkelend is en misschien zelfs over een licht, maar daarom niet minder wansmakelijke visgeurtje beschikken... Goed voor het realistische beeld, roepen we dan in koor!
Dat is dus bij pornografie wel wat anders. Leraressen vallen als een blok voor hun verbazend volwassen-uitziende studenten. Vrouwen kreunen er onversaagd op los na gemiddeld 3,23 seconden. Lange marathonsessies die eindeloos doorgaan (tot de dvd vol staat) Moeten we dus niet eerder ons oog op zo'n films richten? En als we dan toch films aan het bekijken zijn...wat dan met erotische films? Je weet wel, die over-romantische nooit-voorkomende situaties van killer femme fatales die in een erotische staat van trance, met zwoele muziek van Enigma op de achtergrond, een heftige vrijpartij inzetten met hun dream hunk. Rot voor het beeld. En wat dan met Prince -Charming-achtige Disney films waar 18-jarige tieners opeens prinses blijken te zijn en het hof worden gemaakt door perfecte witte-tand-glimlachende troonopvolgers van een klein, edoch idyllisch koninkrijk in...Mordavi...euhm... Rovandia...?.... Zuvadovia? Zoiets dus.
Moeilijk geval dus, zo'n beeldenstorm. Wie weet wat we allemaal moeten afschaffen in onze inquisitoriale zoektocht naar een zuiver beeld. Weet er trouwens iemand wat dit ideale vrouwenbeeld eigenlijk is dat we beogen? Kan belangrijk zijn in onze queeste. Vooraleer we de vuren aanwakkeren, de poken voorverwarmen en het beulenmasker oppoetsen.
Dat is dus bij pornografie wel wat anders. Leraressen vallen als een blok voor hun verbazend volwassen-uitziende studenten. Vrouwen kreunen er onversaagd op los na gemiddeld 3,23 seconden. Lange marathonsessies die eindeloos doorgaan (tot de dvd vol staat) Moeten we dus niet eerder ons oog op zo'n films richten? En als we dan toch films aan het bekijken zijn...wat dan met erotische films? Je weet wel, die over-romantische nooit-voorkomende situaties van killer femme fatales die in een erotische staat van trance, met zwoele muziek van Enigma op de achtergrond, een heftige vrijpartij inzetten met hun dream hunk. Rot voor het beeld. En wat dan met Prince -Charming-achtige Disney films waar 18-jarige tieners opeens prinses blijken te zijn en het hof worden gemaakt door perfecte witte-tand-glimlachende troonopvolgers van een klein, edoch idyllisch koninkrijk in...Mordavi...euhm... Rovandia...?.... Zuvadovia? Zoiets dus.
Moeilijk geval dus, zo'n beeldenstorm. Wie weet wat we allemaal moeten afschaffen in onze inquisitoriale zoektocht naar een zuiver beeld. Weet er trouwens iemand wat dit ideale vrouwenbeeld eigenlijk is dat we beogen? Kan belangrijk zijn in onze queeste. Vooraleer we de vuren aanwakkeren, de poken voorverwarmen en het beulenmasker oppoetsen.
En dus zijn we als maatschappij aanbeland bij de wet. Na al het historische pionierswerk om te breken met die puriteinse dwingelandij. Victoriaanse hypocrisie die ineenstortte nadat hetgene wat in de achterkamers gebeurde terug naar buiten kwam. Nu moeten we blijkbaar dringend terug wetten verzinnen om de slechte mannen en vrouwen op het juiste pad te brengen. Begrijp ons niet verkeerd. Wees vooral zo moralistisch als u zelf wil. En spreek erover met de, in uw ogen, amorele buurman. Discussie is immers gezond. Dit is dus verre van een pleidooi voor een amorele, al dan niet immorele maatschappij. Eerder iemand die oppert dat moraliteit best iets is waar de mens zelf mee worstelt. Zelf over leest en leert, en door te leven zijn eigen leest vindt die bij hem of haar past. Waarbij zoiets niet van bovenaf wordt opgelegd met de harde hand der Puritanen. Trouwens, een wet is nog wel iets anders dan de realiteit. In 'Iedereen Seksist', een column in De Standaard, ondergraven Rik Torfs en Jogchum Vrielink Joëlle Milquet's seksisme-wet en geven ze tegelijk aan waar zo'n hals-over-kop-wettenfabricatie vaak uit de bocht vliegt: willekeur en onvoorziene gevolgen. En neen, een tegenstander van een seksisme-wet, is geen medestander van die ondertussen infameuze mannen die in 'Femmes De La Rue' Sofie Peeters naschreeuwden. Of zie je Rik Torfs al langs de kant van de weg staan? Biceps rollend. Flirterig fluitend. Intolerant testosteronmannetje.
Masculinisme
Na al die golven feministisch geweld is het niet meer dan logisch dat er ook kritiek op kwam. Elke actie heeft een reactie en dus zien we de opkomst van bewegingen die het voor mannen opnemen. Alsof dat dan nodig is... Wel, misschien is het toch zo gek nog niet. Want er wordt wel al eens gedemoniseerd als het over die slechte dominante mannen gaat. En er durft wel al eens met twee maten en gewichten gewerkt te worden. Herinnert u Fathers4Justice nog?
Masculinisme
Na al die golven feministisch geweld is het niet meer dan logisch dat er ook kritiek op kwam. Elke actie heeft een reactie en dus zien we de opkomst van bewegingen die het voor mannen opnemen. Alsof dat dan nodig is... Wel, misschien is het toch zo gek nog niet. Want er wordt wel al eens gedemoniseerd als het over die slechte dominante mannen gaat. En er durft wel al eens met twee maten en gewichten gewerkt te worden. Herinnert u Fathers4Justice nog?
Valt er iets te zeggen voor hun zaak (link website) of zijn het gewoon zeurpieten? Als sommige mensen zeggen dat vrouwen worden gediscrimineerd op de werkvloer (terecht of onterecht) kunnen we dan ook stellen dat mannen worden gediscrimineerd in de rechtspraak als het over dingen als hoederecht of alimentatie gaat? Zoals we al zeiden: elke actie kent een reactie. Zijn deze vaders dan de reactie op een positieve discriminatie-cultuur ten voordele van vrouwen?
En wat dan met A Voice For Men die op hun webpagina getuigen van een cultuur van misandrie? En in een interessante blog, volgens ons terecht, een discrepantie aangeven wanneer men mannen vereenzelvigt met verkrachtingen terwijl andere statistische voorbeelden als seksistisch of racistisch zouden aanzien worden.
Nu goed, zo goed zijn we niet vertrouwd met dezer beider groeperingen, dus denk er vooral het uwe van, maar ze raken hier ons inziens toch een teer punt. Zoals we in onze inleiding al aangaven, durven we zo'n retoriek vlug negeren. Het komt immers van mannen. Niet echt een neutrale partij dus. Wat nog maar eens de moeilijkheid aangeeft in dit debat. Er zijn echter ook vrouwen die kritiek hebben op de feministische beweging die zij ook een foute beeldvorming aanwrijven. Met als voordeel dat hun kritiek in ieder geval niet makkelijk naast zich neergelegd kan worden omwille van seksisme. En die kritiek kan ver gaan. Zelfs zo ver dat sommige feministes beticht worden van een rabiate misandrie.
We zeggen het af en toe, maar zoals altijd: niet alles wat hier te sprake komt is noodzakelijk de mening van het huis zelf. Dus als we nu Suzanne Venker aan het woord laten en u krijgt een groot vrouwen-aan-de-haard-gevoel, dan mag u uw klachtenbrieven aan Mevrouw Venker zelf richten. In haar schrijven 'Why aren't there more women at the top?' argumenteert ze tegen een klassieke argumentatie van het feminisme. Een argumentatie waar vrouwen die voor kinderen zorgen en mannen die gaan werken niet meer is dan een social construct. Een patriarchale cultuur die dringend moet afgebroken worden. Haar grootste tegenargument is biologisch. Vrouwen zijn nu eenmaal meer kindgezind en mannen zijn nu eenmaal kostwinners/jagers die met de middelen thuiskomen. Nature versus nurture in de genderstrijd dus.
Misschien vindt u Venker een conservatieve zeur. Fox-medewerkster, hoe kan het ook anders. Wat kan je nu anders verwachten van het iets jonger Amerikaanse equivalent van Alexandra Colen?
En toch. Alle kritiek ten spijt, zou het best kunnen dat een heel aantal vrouwen misschien wel hetzelfde denken als haar. En wie zegt dan dat ze ongelijk hebben om voor zoiets te kiezen? In plaats van gedwongen mee te dansen met de feministische fronttroepen.
Maar goed, één zwaluw maakt de lente niet. In volgende video volgen we een Canadese columniste die zich over het onderwerp buigt. Waarbij vrouwenrechten worden gecontrasteerd tegenover bepaalde aspecten van de feministisch klok die te ver zijn doorgeslagen.
En wat dan met A Voice For Men die op hun webpagina getuigen van een cultuur van misandrie? En in een interessante blog, volgens ons terecht, een discrepantie aangeven wanneer men mannen vereenzelvigt met verkrachtingen terwijl andere statistische voorbeelden als seksistisch of racistisch zouden aanzien worden.
Nu goed, zo goed zijn we niet vertrouwd met dezer beider groeperingen, dus denk er vooral het uwe van, maar ze raken hier ons inziens toch een teer punt. Zoals we in onze inleiding al aangaven, durven we zo'n retoriek vlug negeren. Het komt immers van mannen. Niet echt een neutrale partij dus. Wat nog maar eens de moeilijkheid aangeeft in dit debat. Er zijn echter ook vrouwen die kritiek hebben op de feministische beweging die zij ook een foute beeldvorming aanwrijven. Met als voordeel dat hun kritiek in ieder geval niet makkelijk naast zich neergelegd kan worden omwille van seksisme. En die kritiek kan ver gaan. Zelfs zo ver dat sommige feministes beticht worden van een rabiate misandrie.
We zeggen het af en toe, maar zoals altijd: niet alles wat hier te sprake komt is noodzakelijk de mening van het huis zelf. Dus als we nu Suzanne Venker aan het woord laten en u krijgt een groot vrouwen-aan-de-haard-gevoel, dan mag u uw klachtenbrieven aan Mevrouw Venker zelf richten. In haar schrijven 'Why aren't there more women at the top?' argumenteert ze tegen een klassieke argumentatie van het feminisme. Een argumentatie waar vrouwen die voor kinderen zorgen en mannen die gaan werken niet meer is dan een social construct. Een patriarchale cultuur die dringend moet afgebroken worden. Haar grootste tegenargument is biologisch. Vrouwen zijn nu eenmaal meer kindgezind en mannen zijn nu eenmaal kostwinners/jagers die met de middelen thuiskomen. Nature versus nurture in de genderstrijd dus.
Misschien vindt u Venker een conservatieve zeur. Fox-medewerkster, hoe kan het ook anders. Wat kan je nu anders verwachten van het iets jonger Amerikaanse equivalent van Alexandra Colen?
En toch. Alle kritiek ten spijt, zou het best kunnen dat een heel aantal vrouwen misschien wel hetzelfde denken als haar. En wie zegt dan dat ze ongelijk hebben om voor zoiets te kiezen? In plaats van gedwongen mee te dansen met de feministische fronttroepen.
Maar goed, één zwaluw maakt de lente niet. In volgende video volgen we een Canadese columniste die zich over het onderwerp buigt. Waarbij vrouwenrechten worden gecontrasteerd tegenover bepaalde aspecten van de feministisch klok die te ver zijn doorgeslagen.
De regel van drie in gedachten bieden we u tenslotte nog Karen Straughan aan die onder haar pseudoniem GirlWritesWhat zowel een blog als vlog (videoblog) heeft op het internet en niet op haar mond gevallen is als het gaat om het bekritiseren van feminisme. Oorspronkelijk schreef ze enkel onder haar pseudoniem en werd ze vanwege haar standpunten verdacht een zielig ventje te zijn waardoor ze maar besloot om videos op youtube te posten. Straughan is een gescheiden moeder van drie kinderen en kan dus bezwaarlijk als onder-de-knoet-gehouden vrouw worden beschreven. Wat niet wil zeggen dat ze daarom gelijk heeft natuurlijk.... (als we het blijven herhalen, begint u die kunstmatig neutrale positie misschien wel te geloven)
Het kan niet anders dat wanneer zo'n twee tegenbewegingen bestaan dat ze ooit in confrontatie zullen komen. En als dat dan kan via een rustig debat dan kunnen we dat niet meer dan toejuichen. We hadden u al Naomi Wolf beloofd enige tijd geleden. Ze wordt hier vervoegd door Karen Straughan/GirlWritesWhat en Antigone Darling vanSex, Lies & Anarchy voor een interessant gesprek van een klein uur over feminisme, emancipatie,...
Somewhere over the rainbow...
We zouden kunnen eindigen met dit gezapige maar toch interessante debat. Een gevoel overhoudend dat we ondanks de tegenstellingen uiteindelijk toch de neuzen in dezelfde richting kunnen krijgen. Dat het allemaal de goede kant op gaat als we enkel wat meer zouden praten. En we als principe er enkel voor zouden moeten zorgen dat ieders rechten gevrijwaard dienen te worden. Wie die persoon ook is. En niet vervallen in mannen dan wel vrouwenhaat.
Maar we moesten nog iets zeggen over de video van GirlWritesWhat. Haar rant tegen vriendelijke feministen zal menig luisteraar een paar keer hebben doen slikken. Feministen die pleiten voor het verwijderen van de hele mannenbevolking. Waar haalt ze het? Alsof de mythische stammen van de amazones aan een revival zijn begonnen. Klinkklare onzin dus. En nog eens een stropopredenering gebruiken om hiermee feminisme aan te vallen. Je moet maar durven! Dat is toch wat je denkt....voor je dan op bezoek gaat bij de aangename dames van radical feminism. Houdt u klaar voor 'interessante' literatuur die een beeld geeft over een culturele onderlaag in het feminisme (maar verval alsjeblieft niet in dezelfde generaliserende fout die zij maken om uitspraken en het gedrag van enkelen over te brengen naar elke vrouw die voor vrouwenrechten strijdt)
Enkele interessante passages:
...What I do have is an ongoing intolerable experience that this life I and other women live is blighted by male oppression, and that this blight diseases the trunk of our species’ existence, not just the branches, not just the leaves. Every moment of our existence, this blight injures us. It kills our spirits, ruins our bodies, destroys our happiness, twists our children....
...As Sheila Jeffreys has put it, and I think we all agree, it has to start with this: there is something wrong with men. It is a pathology with both physical and psychological features. I personally think it is as old as our evolution as hominids. I think it’s a biological adaptation which is now rotten, dangerous, and vestigial. I think we have to force the scientific establishment to take a clear look at this colossal sick old mammoth taking up all the space in the living room...
....We have moved beyond palliation (negotiation, mediation, reform, compromise, engagement with the System) to exploring effective means of extirpating male pathology, including being open to biological explanations and treatment of such psychopathy. We are concerned with the overall structure of male oppression. We are open to going wherever the evidence and experience lead us. In recent years, studies of male hormones and aggression, the development of the science of social dominance theory, primate studies, and genetics have begun in my opinion to take us very close to the etiology of the underlying sickness. This emphasis on looking at the pathology of male hormonal mechanisms is a new kind of “essentialism” that offers hope, because treatments can be developed to mitigate the death-drive of men, their hierarchical psychology, their insensitivity to the pain of living creatures, their pleasure in violence and intimidation, their acquisitiveness, their rape and phallic obsessions...
...The notion that sex is entirely culturally conditioned only strengthens the System, because it deprives us of our obvious and conspicuous identity so that we are unable to keep ourselves from being confused and overrun by male spies, saboteurs and fifth-columnists. At the moment, “male feminists” are demanding to be permitted to ally with us. Transsexual and androgynous men are demanding that we ally with them. Women reformists are demanding that we ally with male institutions to seek gradual change. Men and male institutions only have the objective, whether explicit or implicit, of becoming “allied” or “involved” to keep tabs and subtly control, and to bleed off our considerable resources...
...Radical Feminism is especially prominent in developing many visions of societies in which women are no longer, as Germaine Greer put it, a subjugated caste. Visions and goals stimulate the methods for reaching them. Joanna Russ presented us with an early vision of a woman-only society. James Tiptree, Jr. wrote a story in which the women characters flee earth entirely. Some say an earth with only 10% men will be a safe earth free of oppression. We need more of these visions. My own personal vision is that women will cure the sickness that ails men and that men will stay around, hunkered in their man-caves playing the ukelele, leaving us in peace at last. As to what that cure may be, my best bet is that what’s wrong with men is that their androgens need genetic modification.
I’m serious about this. If we can do it with corn, men ought to be easy....
En enkele reacties voor u vermoedt dat het hier een einzelgänger betreft:
...Men are the carriers of a Y chromosome that makes them the way they are, I believe. Womyn (sic) have to be strongly aware of the posibility of men’s inherent sadism and cruelty. Heterosexuality is NOT natural for womyn. It has been forced, imposed and indoctrinated upon them via malestream customs and culture. Womyn who want to be free seriously have to consider overcoming heteropatriarchal conditioning.
As a radical lesbian separatist, I tend to advocate that womyn separate from men as much as they can (either to become lesbians or spinsters)...
...Personally, I often imagine that, maybe one day we could all live in an all-female world and we could somehow find a way to reproduce via parthenogenesis (e.g. as in Nicola Griffith’s Lesbian Utopia novel Ammonite, or Katherine V. Forrest’s Daughters of a Coral Dawn, another Lesbian Utopia). There have been compelling scientific proofs that men, because of their Y chromosomes, are doomed to extinction anyway…
...i think that if we are going to be intellectually honest always, and commit to going to the ends of our thoughts, we cannot take anything off the table. and that includes biology, and biological explanations for mens sickening behavior. and if this turns out to be the case, then to consider a biological solution. we must consider this...
...could it be that all this denial and willful ignorance about biological femaleness (and maleness) is precisely because the only solution to womens suffering under patriarchy *is* a biological one? that men are biologically, genetically mentally ill, and the only solution to this is a biological solution, and the last thing they want is for us to solve this problem? the problem of them? this is absolutely a taboo subject, but it has got to be discussed, and it is being discussed...
En nu allemaal samen: Kumbaya, my lord (or lady), kumbayaaaa....
Eerlijk, we gaan hier niet beweren dat deze groep een gigantische culturele invloed heeft, maar toch. Verander als 'slachtoffer' van hun woede, mannen door Afrikanen, Duitsers, misschien zelfs Joden,... elke andere groep in plaats van mannen en je luistert hier naar wetenschappelijk onderbouwd racisme. Dezelfde waanzin die het had over Untermenschen. Dezelfde ideologie die via het meten van schedels probeerde aan te tonen dat sommige groepen nu eenmaal 'crimineel' waren. Waarbij alle kommer en kwel uiteraard enkel en alleen te wijten is aan een biologische factor die dient uitgedreven te worden. In dit geval dus de mannelijke bevolking. Het voelt aan als een vreemd sektarisch geloof. Waarbij we hopen dat er niet al te veel vrouwen zijn die sympathiseren met hun ideologische smaak van feminisme. Een feminisme waar uiteindelijk zelfs het goede geslacht (vrouwen) niet goed genoeg is als ze niet hetzelfde utopische beeld verkiezen...
...Even if we killed off 90% of men, the majority of women left over would do their best to keep the oppressive system. I’d dare say we’d have to kill off all the women too and leave the little girls and radfems to create the utopia....
Kumbaya... kumbaya...
Men are from earth, women are from earth. Deal with it. - George Carlin
We zouden kunnen eindigen met dit gezapige maar toch interessante debat. Een gevoel overhoudend dat we ondanks de tegenstellingen uiteindelijk toch de neuzen in dezelfde richting kunnen krijgen. Dat het allemaal de goede kant op gaat als we enkel wat meer zouden praten. En we als principe er enkel voor zouden moeten zorgen dat ieders rechten gevrijwaard dienen te worden. Wie die persoon ook is. En niet vervallen in mannen dan wel vrouwenhaat.
Maar we moesten nog iets zeggen over de video van GirlWritesWhat. Haar rant tegen vriendelijke feministen zal menig luisteraar een paar keer hebben doen slikken. Feministen die pleiten voor het verwijderen van de hele mannenbevolking. Waar haalt ze het? Alsof de mythische stammen van de amazones aan een revival zijn begonnen. Klinkklare onzin dus. En nog eens een stropopredenering gebruiken om hiermee feminisme aan te vallen. Je moet maar durven! Dat is toch wat je denkt....voor je dan op bezoek gaat bij de aangename dames van radical feminism. Houdt u klaar voor 'interessante' literatuur die een beeld geeft over een culturele onderlaag in het feminisme (maar verval alsjeblieft niet in dezelfde generaliserende fout die zij maken om uitspraken en het gedrag van enkelen over te brengen naar elke vrouw die voor vrouwenrechten strijdt)
Enkele interessante passages:
...What I do have is an ongoing intolerable experience that this life I and other women live is blighted by male oppression, and that this blight diseases the trunk of our species’ existence, not just the branches, not just the leaves. Every moment of our existence, this blight injures us. It kills our spirits, ruins our bodies, destroys our happiness, twists our children....
...As Sheila Jeffreys has put it, and I think we all agree, it has to start with this: there is something wrong with men. It is a pathology with both physical and psychological features. I personally think it is as old as our evolution as hominids. I think it’s a biological adaptation which is now rotten, dangerous, and vestigial. I think we have to force the scientific establishment to take a clear look at this colossal sick old mammoth taking up all the space in the living room...
....We have moved beyond palliation (negotiation, mediation, reform, compromise, engagement with the System) to exploring effective means of extirpating male pathology, including being open to biological explanations and treatment of such psychopathy. We are concerned with the overall structure of male oppression. We are open to going wherever the evidence and experience lead us. In recent years, studies of male hormones and aggression, the development of the science of social dominance theory, primate studies, and genetics have begun in my opinion to take us very close to the etiology of the underlying sickness. This emphasis on looking at the pathology of male hormonal mechanisms is a new kind of “essentialism” that offers hope, because treatments can be developed to mitigate the death-drive of men, their hierarchical psychology, their insensitivity to the pain of living creatures, their pleasure in violence and intimidation, their acquisitiveness, their rape and phallic obsessions...
...The notion that sex is entirely culturally conditioned only strengthens the System, because it deprives us of our obvious and conspicuous identity so that we are unable to keep ourselves from being confused and overrun by male spies, saboteurs and fifth-columnists. At the moment, “male feminists” are demanding to be permitted to ally with us. Transsexual and androgynous men are demanding that we ally with them. Women reformists are demanding that we ally with male institutions to seek gradual change. Men and male institutions only have the objective, whether explicit or implicit, of becoming “allied” or “involved” to keep tabs and subtly control, and to bleed off our considerable resources...
...Radical Feminism is especially prominent in developing many visions of societies in which women are no longer, as Germaine Greer put it, a subjugated caste. Visions and goals stimulate the methods for reaching them. Joanna Russ presented us with an early vision of a woman-only society. James Tiptree, Jr. wrote a story in which the women characters flee earth entirely. Some say an earth with only 10% men will be a safe earth free of oppression. We need more of these visions. My own personal vision is that women will cure the sickness that ails men and that men will stay around, hunkered in their man-caves playing the ukelele, leaving us in peace at last. As to what that cure may be, my best bet is that what’s wrong with men is that their androgens need genetic modification.
I’m serious about this. If we can do it with corn, men ought to be easy....
En enkele reacties voor u vermoedt dat het hier een einzelgänger betreft:
...Men are the carriers of a Y chromosome that makes them the way they are, I believe. Womyn (sic) have to be strongly aware of the posibility of men’s inherent sadism and cruelty. Heterosexuality is NOT natural for womyn. It has been forced, imposed and indoctrinated upon them via malestream customs and culture. Womyn who want to be free seriously have to consider overcoming heteropatriarchal conditioning.
As a radical lesbian separatist, I tend to advocate that womyn separate from men as much as they can (either to become lesbians or spinsters)...
...Personally, I often imagine that, maybe one day we could all live in an all-female world and we could somehow find a way to reproduce via parthenogenesis (e.g. as in Nicola Griffith’s Lesbian Utopia novel Ammonite, or Katherine V. Forrest’s Daughters of a Coral Dawn, another Lesbian Utopia). There have been compelling scientific proofs that men, because of their Y chromosomes, are doomed to extinction anyway…
...i think that if we are going to be intellectually honest always, and commit to going to the ends of our thoughts, we cannot take anything off the table. and that includes biology, and biological explanations for mens sickening behavior. and if this turns out to be the case, then to consider a biological solution. we must consider this...
...could it be that all this denial and willful ignorance about biological femaleness (and maleness) is precisely because the only solution to womens suffering under patriarchy *is* a biological one? that men are biologically, genetically mentally ill, and the only solution to this is a biological solution, and the last thing they want is for us to solve this problem? the problem of them? this is absolutely a taboo subject, but it has got to be discussed, and it is being discussed...
En nu allemaal samen: Kumbaya, my lord (or lady), kumbayaaaa....
Eerlijk, we gaan hier niet beweren dat deze groep een gigantische culturele invloed heeft, maar toch. Verander als 'slachtoffer' van hun woede, mannen door Afrikanen, Duitsers, misschien zelfs Joden,... elke andere groep in plaats van mannen en je luistert hier naar wetenschappelijk onderbouwd racisme. Dezelfde waanzin die het had over Untermenschen. Dezelfde ideologie die via het meten van schedels probeerde aan te tonen dat sommige groepen nu eenmaal 'crimineel' waren. Waarbij alle kommer en kwel uiteraard enkel en alleen te wijten is aan een biologische factor die dient uitgedreven te worden. In dit geval dus de mannelijke bevolking. Het voelt aan als een vreemd sektarisch geloof. Waarbij we hopen dat er niet al te veel vrouwen zijn die sympathiseren met hun ideologische smaak van feminisme. Een feminisme waar uiteindelijk zelfs het goede geslacht (vrouwen) niet goed genoeg is als ze niet hetzelfde utopische beeld verkiezen...
...Even if we killed off 90% of men, the majority of women left over would do their best to keep the oppressive system. I’d dare say we’d have to kill off all the women too and leave the little girls and radfems to create the utopia....
Kumbaya... kumbaya...
Men are from earth, women are from earth. Deal with it. - George Carlin