Jaren was het maar een mager pitje in ons cultuurarm Vlaanderen. Jawel, af en toe werd er wel eens een fijn filmpje gemaakt, maar echte diepgang, het betere meesterwerk,... daar zijn we toch al lang van verstoken geweest. Gelukkig is er nu een nieuwe Vlaamse school die ongetwijfeld een nieuwe stimulans zal geven. Niet alleen aan ons land, maar zelfs aan de hele wereld!
De kans lijkt groot dat jullie dit al gezien hadden, maar voor die enkele kijker die dit pareltje nog niet had mogen aanschouwen, konden we het niet nalaten hem hier te plaatsen. WTF?! Waarom? Hilarisch en schrijnend. En dan waarschijnlijk de minister van Cultuur opeisen volgende keer... ps: zoek zeker naar de hilarische persiflage die de jongens van de Ideale Wereld ervan maakten
Alles voor de goede zaak. Dus proberen we (als we genoeg tijd vinden) in de komende dagen nog enkele concrete voorstellen en te-vaak-over-het-hoodf-geziene ideeën op de publieke tafel te gooien. Vandaag: criminaliteit, begroting én amusement!
Jawel. Driewerf, wat zeg ik, vierwerf hoera! Er zijn immers weer verkiezingen in aantocht. En blijkbaar de 'moeder der verkiezingen'. Over de vader wordt maar zelden gesproken. Wat wil je. Met zo'n probleemfamilie. We hebben lang getwijfeld of we dit onder de loep zouden nemen. Als VTM er al een soap rond maakt, lijkt het teken dat een format uitgemolken is. En er is de laatste tijd enorm veel melk geproduceerd in de Vlaamse media. Niet dat we er daarom noodzakelijkerwijs allemaal wijzer van geworden zijn. Het politieke toneel is dan ook net iets te vluchtig en deelachtig aan het hapklare brokformat dat we in de media gewend zijn. Te veel getwitter. Te weinig inhoud. Strijden om perceptie. Netwerken op de receptie. Politieke lange armen die elkaars ruggen lopen krabben. De tegenstanders doodknuffelen, soms eens uitzweten, dan weer treiteren of demoniseren. Vijf minuten politieke moed duren vijfhonderd dagen. We geven het toe: er zijn vrolijkere stielen in de wereld. Dus waarom ons dan toch wagen in dit politiek wespennest? Wel, omdat we ondanks alles toch hier en daar eens meegelokt werden in dit circus van de dagelijkse waan. En omdat het kan. Dit wordt geen stemtest. Noch een partijpolitiek ja-nee-verhaal. Eerder een bloemlezing van dingen die ons opvielen. Met af en toe een vleugje diepgang. Al naargelang onze pet in die richting staat. Wat context of geschiedenis. Mischien zelfs een vergelijking of vluchtige hypothese. Eventueel stellen we zelfs vragen. Of geven we antwoorden. En stellen we zelfs vragen bij onze eigen antwoorden. Vandaag gaat het immers niet om 'juist' kiezen, maar hopelijk wel 'wijzer' kieszen.
Huilend in het medialandschap, over bos en berg, in de leegte van het woeste ei. Soms eens tegendraads, dan weer lichtelijk absurdistisch maar altijd berichtend met het vuur van de wolf.