De vierde aflevering alweer in onze blik op comedy en deze keer duiken we wat dieper in het verleden. En dan wel naar de satirisch-politieke wereld van Yes, Minister en zijn opvolger Yes, Prime Minister.
0 Comments
21 november 1963, 12u30. Dealey Plaza, Dallas. De Amerikaanse natie is plotsklaps een president armer en een mythe rijker. In een open limousine, rijdend tussen horden toeschouwers, gezeten naast zijn eega Jacqueline wordt JFK doodgeschoten. Voor jongere mensen die in Europa geboren zijn, behoort deze gebeurtenis bijna tot het rijk der stoffige geschiedenisboeken. Buiten een restant collectief geheugen die er misschien de naam Lee Harvey Oswald aan linkt en ergens ooit een beeld heeft gezien van de gewraakte dag, zullen de meeste mensen (met uitzondering van enkele hobbyisten) schuldig blijven bij verdere vragen.
Voor mensen die zich graag verdiepen over dit onderwerp organiseert de Liga voor Mensenrechten op donderdag 21 november om 19u een debat over privacy. Dit debat gaat door op het Muntpunt in Brussel en zou ook via livestream te volgen zijn. Meer informatie is te vinden op de site.
Kijk eens aan. Yves Liégeois, die Antwerpse procureur-generaal, heeft een spitsvondig nieuw voorstel om onze algemene veiligheid te bevorderen. Het verhaal van meer camera's kenden we al, maar nu horen we één van de 'boegbeelden' van onze magistratuur vertellen dat het toch handig zou zijn, mochten we allemaal wat DNA afstaan bij onze geboorte. Voor de veiligheid, meneer. Voor het algemeen goed, mevrouw.
Wat is het dat van een onschuldig kinderfeest opeens een controverse maakt? Een oude, bebaarde heilige uit Spanje, die toevallig ook uit Turkije komt, maakte de katholieke kerk gelukkig. Het jaarlijkse cadeau-festijn waarbij de schoenen allang te klein zijn voor de karrevracht aan cadeaus, maakte de middenstand gelukkig. En een kinderlijk geloof in acrobatische dakenlopers die hun cadeaudistributie verrichten op een verticale manier, maakte de vereniging der schoorsteenvegers gelukkig. Want als we geen schouw meer hebben, mama, kan de Sint niet meer langskomen.
Waar is het misgegaan? Wie is de schuldige? De boeman? Op wie laten we ons kwade blik rusten? Wie mogen we de zwarte piet doorschuiven? De vraag stellen is ze beantwoorden. Het is allemaal de schuld van de vreemdeling. Die vervelende piet die liegt dat hij zwart ziet. Of klopt er iets niet? Wordt hij misschien zwart gemaakt? En is hij dus blank en onschuldig? |