Kijk eens aan. Yves Liégeois, die Antwerpse procureur-generaal, heeft een spitsvondig nieuw voorstel om onze algemene veiligheid te bevorderen. Het verhaal van meer camera's kenden we al, maar nu horen we één van de 'boegbeelden' van onze magistratuur vertellen dat het toch handig zou zijn, mochten we allemaal wat DNA afstaan bij onze geboorte. Voor de veiligheid, meneer. Voor het algemeen goed, mevrouw.
Misschien had de man weinig tijd waardoor hij het enkel daarbij hield, maar hetzelfde principe in gedachten houdend, zouden we ook allemaal een verplichte elektronische enkelband kunnen dragen (het werkt toch voor gedetineerden?) Of kunnen we in elk huis een verplichte microfoon installeren zodat de politie vlug op de hoogte is van mogelijk huiselijk geweld en desgewenst kan ingrijpen. Eventueel met camera om de stillere klappen te registreren. Maar dat heeft hij uiteraard niet gezegd, want zoiets zou een grens voorbijgaan die de meeste van ons -gelukkig maar- niet willen overschrijden. Maar waar is dan de grens?
En wanneer we stilstaan bij die vraag, kunnen we misschien ook terugdenken aan het gekende onderzoek van Stanley Milgram waarbij werd gekeken tot hoever mensen meegingen met autoriteit als deze met kleine stapjes steeds maar weer die grens verlegden.
(Het stuk over het originele experiment (met Stanley Milgram zelf aan het woord) komt na een dikke minuut)
En wanneer we stilstaan bij die vraag, kunnen we misschien ook terugdenken aan het gekende onderzoek van Stanley Milgram waarbij werd gekeken tot hoever mensen meegingen met autoriteit als deze met kleine stapjes steeds maar weer die grens verlegden.
(Het stuk over het originele experiment (met Stanley Milgram zelf aan het woord) komt na een dikke minuut)
Liégeois verwijst in zijn retoriek naar de vingerafdrukken die binnenkort standaard worden op de chip van onze identiteitskaarten. Iets wat op zichzelf al een 'grensverlegging' was in het hele datamanagement-systeem van onze maatschappij. Vele kleine stapjes kunnen je ver brengen.
Er valt over die stap in kwestie (de vingerafdrukken) veel te zeggen, maar dit is niet het onderwerp van vandaag. De vergelijking tussen de twee stappen loopt op zich al mank. DNA is meer dan enkel een unieke identificatie zoals een vingerafdruk. Men kan er ook naar markers zoeken voor bepaalde DNA-eigenschappen van de persoon in kwestie. En daar een waarde-oordeel aan geven...
In het verleden hebben we hier het onderwerp eugenetica al eens aangeraakt en ook nu weer houdt deze meme uit ons maatschappelijk verleden verband met het onderwerp van vandaag. Zo is er bijvoorbeeld de ACLU, een Amerikaanse burgerrechtenbeweging die enkele jaren geleden al rumoer maakte omdat de staat California DNA-samples van criminelen wou afnemen en bijhouden.
Er valt over die stap in kwestie (de vingerafdrukken) veel te zeggen, maar dit is niet het onderwerp van vandaag. De vergelijking tussen de twee stappen loopt op zich al mank. DNA is meer dan enkel een unieke identificatie zoals een vingerafdruk. Men kan er ook naar markers zoeken voor bepaalde DNA-eigenschappen van de persoon in kwestie. En daar een waarde-oordeel aan geven...
In het verleden hebben we hier het onderwerp eugenetica al eens aangeraakt en ook nu weer houdt deze meme uit ons maatschappelijk verleden verband met het onderwerp van vandaag. Zo is er bijvoorbeeld de ACLU, een Amerikaanse burgerrechtenbeweging die enkele jaren geleden al rumoer maakte omdat de staat California DNA-samples van criminelen wou afnemen en bijhouden.
Centraal is de vraag: Wat gaat men doen met het DNA? Enkel en alleen wat men zegt of zou men er iets anders mee verrichten? En voor we vervallen in de gedachte dat enkel paranoïde mensen denken aan een negatieve uitkomst (laat staan dat ons zouden afvragen voor wie het positief of negatief zou zijn?) kunnen we misschien even enkele bedenkingen maken.
Informatie is macht en een centraal informatiecentrum heeft voor de mensen met hun vingers aan die machtsknop de mogelijkheid tot misbruik. Dat wil niet zeggen dat de mensen van vandaag dat noodzakelijkerwijze zouden doen hier in het kleine Belgenland. Maar wat met de mensen binnen twintig jaar? Of veertig jaar? En wat met andere landen of regeringen? Zou je zo'n macht willen geven aan een land als China? Rusland? Noord-Korea misschien? Wat als ze een gen vinden voor meegaandheid en/of tegendraatsheid? Hoelang zou het duren voor iemand in een achterkamertje zou opperen dat een lichte bijsturing van het bevolkingspotentieel positief zou zijn voor het 'algemene goed' van de staat?
De kwestie van privacy is nauw verbonden aan de kwestie van macht. Zolang het vraagstuk van de macht niet opgelost is, behoudt de erosie van onze privacy een probleem. Technologie, dat vaak als neutraal en onschuldig wordt aanzien, heeft als het over macht gaat een vergrotende impact.
Edwin Black, een Amerikaanse journalist en schrijver van Joodse afkomst, heeft veelvuldig geschreven over burgerrechten en het verlies ervan met name in nazi-Duitsland. Een van zijn bekendere werken is IBM and the holocaust, een verbijsterend werk waarvoor Black een heel onderzoeksteam van vrijwilligers verzameld had bij opzoek- en vertaalwerk van oorspronkelijke documenten.
Het verhaal is een samenspel van IBM en de nazis, waarbij de laatste een logistiek probleem hadden met 'ongewensten' en IBM -in pre-computertijd- een complex ponskaartensysteem bedacht waarmee Joden, zigeuners, gehandicapten e.d. geregistreerd en 'verwerkt' konden worden. Dat de technologie van IBM misbruikt werd door de nazis zou een verkeerde voorstelling zijn. IBM wist waar het aan meewerkte en hielp hiermee de politiek van het regime te automatiseren wat anders een monumentale taak van organisatie zou geweest zijn.
Informatie is macht en een centraal informatiecentrum heeft voor de mensen met hun vingers aan die machtsknop de mogelijkheid tot misbruik. Dat wil niet zeggen dat de mensen van vandaag dat noodzakelijkerwijze zouden doen hier in het kleine Belgenland. Maar wat met de mensen binnen twintig jaar? Of veertig jaar? En wat met andere landen of regeringen? Zou je zo'n macht willen geven aan een land als China? Rusland? Noord-Korea misschien? Wat als ze een gen vinden voor meegaandheid en/of tegendraatsheid? Hoelang zou het duren voor iemand in een achterkamertje zou opperen dat een lichte bijsturing van het bevolkingspotentieel positief zou zijn voor het 'algemene goed' van de staat?
De kwestie van privacy is nauw verbonden aan de kwestie van macht. Zolang het vraagstuk van de macht niet opgelost is, behoudt de erosie van onze privacy een probleem. Technologie, dat vaak als neutraal en onschuldig wordt aanzien, heeft als het over macht gaat een vergrotende impact.
Edwin Black, een Amerikaanse journalist en schrijver van Joodse afkomst, heeft veelvuldig geschreven over burgerrechten en het verlies ervan met name in nazi-Duitsland. Een van zijn bekendere werken is IBM and the holocaust, een verbijsterend werk waarvoor Black een heel onderzoeksteam van vrijwilligers verzameld had bij opzoek- en vertaalwerk van oorspronkelijke documenten.
Het verhaal is een samenspel van IBM en de nazis, waarbij de laatste een logistiek probleem hadden met 'ongewensten' en IBM -in pre-computertijd- een complex ponskaartensysteem bedacht waarmee Joden, zigeuners, gehandicapten e.d. geregistreerd en 'verwerkt' konden worden. Dat de technologie van IBM misbruikt werd door de nazis zou een verkeerde voorstelling zijn. IBM wist waar het aan meewerkte en hielp hiermee de politiek van het regime te automatiseren wat anders een monumentale taak van organisatie zou geweest zijn.
Spelen we hier de Hitlerkaart? Voorstanders van DNA-verzameling en andere privacy-beperkende maatregelen zullen daar waarschijnlijk mee argumenteren. Maar het naziregime is niet de kern van de zaak. De kern van de zaak is macht. Het naziregime was een gigantische concentratie van macht die voor de wil en het monopolistische ideeëngoed zorgde. Ook het stalinisme kende zo'n concentratie, maar in tegenstelling tot het nazisme muntte dat Russisch schrikbewind -dat vermoedelijk nog meer totalitair was- in die tijd niet uit in wetenschap en zakelijke efficiëntie. Laat staan dat het de steun had van de industriële grootheren. Steun die de nazis wel hadden en dus maar al te graag aanvaardden.
Of laten we het in termen plaatsen die Edwin Black gebruikt. Wat is het nut van een geweer als ze geen kogels heeft? Als de overheid en de machtsconcentratie ervan het geweer is in deze metafoor, dan is de technologie en de toepassing ervan de kogel. En als we willen dat de volgende eigenaar van het geweer de kans niet krijgt om met scherp te schieten, kunnen we er maar beter op toezien dat hij niet over al te goede munitie beschikt.
Want... quis custodiet ipsos custodes?... Wie bewaakt de bewakers?
To be continued...
Of laten we het in termen plaatsen die Edwin Black gebruikt. Wat is het nut van een geweer als ze geen kogels heeft? Als de overheid en de machtsconcentratie ervan het geweer is in deze metafoor, dan is de technologie en de toepassing ervan de kogel. En als we willen dat de volgende eigenaar van het geweer de kans niet krijgt om met scherp te schieten, kunnen we er maar beter op toezien dat hij niet over al te goede munitie beschikt.
Want... quis custodiet ipsos custodes?... Wie bewaakt de bewakers?
To be continued...
Dit werk valt onder een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GelijkDelen 4.0 Internationaal-licentie.
Gebaseerd op een werk op vuurvandewolf.weebly.com.
Extra:
Volgend video gaat mijn inziens iets te veel de doom-and-gloom-tour op door het gebruik van de ietwat sinistere muzikale score, maar de informatie blijft niettemin interessant als we ze beoordelen met onze thinking cap op en we ons niet teveel laten meeslepen.
Volgend video gaat mijn inziens iets te veel de doom-and-gloom-tour op door het gebruik van de ietwat sinistere muzikale score, maar de informatie blijft niettemin interessant als we ze beoordelen met onze thinking cap op en we ons niet teveel laten meeslepen.
Het hele RFID-verhaal (of VeriChip: de merknaam) is in de US emotioneel bezwaard door christelijke lagen van de bevolking die er een mark of the beast in zien. Niettemin zijn ook hier privacygewijs vele vragen die zo weinig mogelijk aangehaald worden door belanghebbende partijen.
Het aangehaald voordeel dat je vb. bij een ziekenhuisbezoek gewoon gescand kan worden, is een uitstekend verkoopsargument waar dan ook altijd mee geschermd wordt.
Het aangehaald voordeel dat je vb. bij een ziekenhuisbezoek gewoon gescand kan worden, is een uitstekend verkoopsargument waar dan ook altijd mee geschermd wordt.
Geen idee of u fan bent van Mythbusters maar Adam Savage van Mythbusters sprak op een recente H.O.P.E. conferentie over de onmogelijkheid om een programma te maken over het hacken van zo'n VeriChip, aangezien er verschillende corporatieve reuzen met hun advocaten aankwamen waaronder Visa en American Express.... kwestie dat u weet welke richting de VeriChip misschien uitgaat (betaalkaart altijd bij/in de hand)