Terrorism:
Systematic use of violence to create a general climate of fear in a population and thereby to bring about a particular political objective. It has been used throughout history by political organizations of both the left and the right, by nationalist and ethnic groups, and by revolutionaries. Although usually thought of as a means of destabilizing or overthrowing existing political institutions, terror also has been employed by governments against their own people to suppress dissent; examples include the reigns of certain Roman emperors, the French Revolution (see Reign of Terror), Nazi Germany, the Soviet Union under Stalin, and Argentina during the “dirty war” of the 1970s.
(bron : Merriam Webster Dictionary)
"Si vis pacem, para bellum" (Als je vrede wil, bereid je dan voor op oorlog)
Flavius Vegetius Renatus, Plato en vele, vele anderen
'So many ships,' he said. 'In such a short time, too. How very well
organized. Very well organized. One might almost say... astonishingly well organized. As they say, "If you would seek war, prepare for war." '
'I believe, my lord, the saying is "If you would seek peace, prepare for war," ' Leonard ventured.
Vetinari put his head on one side and his lips moved as he repeated the phrase to himself. Finally he said, 'No, no. I just don't see that one at all.'
Uit 'Jingo' door Terry Pratchett
Systematic use of violence to create a general climate of fear in a population and thereby to bring about a particular political objective. It has been used throughout history by political organizations of both the left and the right, by nationalist and ethnic groups, and by revolutionaries. Although usually thought of as a means of destabilizing or overthrowing existing political institutions, terror also has been employed by governments against their own people to suppress dissent; examples include the reigns of certain Roman emperors, the French Revolution (see Reign of Terror), Nazi Germany, the Soviet Union under Stalin, and Argentina during the “dirty war” of the 1970s.
(bron : Merriam Webster Dictionary)
"Si vis pacem, para bellum" (Als je vrede wil, bereid je dan voor op oorlog)
Flavius Vegetius Renatus, Plato en vele, vele anderen
'So many ships,' he said. 'In such a short time, too. How very well
organized. Very well organized. One might almost say... astonishingly well organized. As they say, "If you would seek war, prepare for war." '
'I believe, my lord, the saying is "If you would seek peace, prepare for war," ' Leonard ventured.
Vetinari put his head on one side and his lips moved as he repeated the phrase to himself. Finally he said, 'No, no. I just don't see that one at all.'
Uit 'Jingo' door Terry Pratchett
Nu men de vonk van de koude oorlog terug aan het aanblazen is en we door onze media overstelpt worden over 'de gemene door Rusland gesponsorde, oorlogszuchtige militaire groeperingen', die 'de goede, helemaal niet door het Westen gesponsorde, vredeszoekende (militaire) groeperingen' dwarsbomen, lijkt het een goed moment om onze blik even af te wenden van het turbulente heden en nog eens terug te keren naar een nog niet zo ver verleden. In de hoop dat we terug kunnen aanpikken bij de een klare stroom en mogelijks de bron te vinden van het troebele water waarin we ons weer maar eens lijken te bevinden.
Maar eerst een oefening in burgerzin. Aangezien onze lieftallige mainstream media steeds opnieuw onze hoofden vol interessante feiten en verhalen steekt, zou het misschien interessant wezen eerst een tweetal bijdrages te lezen die het geopolitieke schouwspel proberen te analyseren.
Niet omdat de twee heren in kwestie gelijk hebben. Natuurlijk niet. Het komt echter vaak voor dat we vergeten hoe goed en degelijk onze media ons voorziet van alles wat we dienen te weten. En dan is het onze verdomde plicht als goede Burgers - met hoofdletter B - om zonder dralen die diepe kloof van onwetendheid te dichten en er alles aan te doen om hen te erkennen als de sprankelende fonteinen van wijsheid en waarheid die ze zijn. Zo'n proces vraagt doorzetting. Offers. Bloed. Zweet. Geen tranen, want echte Burgers huilen niet. En als we dus hierbij onze grijze massa in aanraking moeten laten komen met een stel criticasters van een schamelijk, nog-niet-aan-de-teenplooien-reikend niveau, enkel om het contrast aan te tonen, dan is dat maar zo.
Eerste onervaren klungelaar van dienst is John Pilger, een Australisch journalist, die recentelijk in zijn blog Dr. Strangelove of hoe we in een nieuwe wereldoorlog worden gelokt de huidige geo-politieke situatie vergeleek met de meesterlijke satire Dr Strangelove van Stanley Kubrick.
De huidige politiek van de NATO-landen - en dan vooral de Anglo-Amerikaanse kern - lijkt er volgens Pilger op gericht om de zaken (en wapens) weer maar eens op scherp te zetten in hun eeuwige streven naar dominantie. Een prutswerk. Uiteraard. Goede filmsmaak wel.
Tweede randdebiel, ik bedoel schrijver, én notoir commie-lover is Neil Clark die in zijn stuk I'm confused, can anyone help me? zeer hard zijn best doet om vingers te leggen op zere wonden die er - uiteraard - niet zijn. Natuurlijk niet. Als we onze huizen van vertrouwen kunnen geloven.
En waarom zouden we daar aan twijfelen? Weet je, mocht dat het écht het geval zijn....niet omwege van een onschuldig grapje...maar echt écht... wel dan kunnen we evengoed naar buiten stappen, sokken over onze oren trekken en doen alsof we konijnen zijn! De wereld op zijn kop! Anarchie! Konijnen!
Maar eerst een oefening in burgerzin. Aangezien onze lieftallige mainstream media steeds opnieuw onze hoofden vol interessante feiten en verhalen steekt, zou het misschien interessant wezen eerst een tweetal bijdrages te lezen die het geopolitieke schouwspel proberen te analyseren.
Niet omdat de twee heren in kwestie gelijk hebben. Natuurlijk niet. Het komt echter vaak voor dat we vergeten hoe goed en degelijk onze media ons voorziet van alles wat we dienen te weten. En dan is het onze verdomde plicht als goede Burgers - met hoofdletter B - om zonder dralen die diepe kloof van onwetendheid te dichten en er alles aan te doen om hen te erkennen als de sprankelende fonteinen van wijsheid en waarheid die ze zijn. Zo'n proces vraagt doorzetting. Offers. Bloed. Zweet. Geen tranen, want echte Burgers huilen niet. En als we dus hierbij onze grijze massa in aanraking moeten laten komen met een stel criticasters van een schamelijk, nog-niet-aan-de-teenplooien-reikend niveau, enkel om het contrast aan te tonen, dan is dat maar zo.
Eerste onervaren klungelaar van dienst is John Pilger, een Australisch journalist, die recentelijk in zijn blog Dr. Strangelove of hoe we in een nieuwe wereldoorlog worden gelokt de huidige geo-politieke situatie vergeleek met de meesterlijke satire Dr Strangelove van Stanley Kubrick.
De huidige politiek van de NATO-landen - en dan vooral de Anglo-Amerikaanse kern - lijkt er volgens Pilger op gericht om de zaken (en wapens) weer maar eens op scherp te zetten in hun eeuwige streven naar dominantie. Een prutswerk. Uiteraard. Goede filmsmaak wel.
Tweede randdebiel, ik bedoel schrijver, én notoir commie-lover is Neil Clark die in zijn stuk I'm confused, can anyone help me? zeer hard zijn best doet om vingers te leggen op zere wonden die er - uiteraard - niet zijn. Natuurlijk niet. Als we onze huizen van vertrouwen kunnen geloven.
En waarom zouden we daar aan twijfelen? Weet je, mocht dat het écht het geval zijn....niet omwege van een onschuldig grapje...maar echt écht... wel dan kunnen we evengoed naar buiten stappen, sokken over onze oren trekken en doen alsof we konijnen zijn! De wereld op zijn kop! Anarchie! Konijnen!
Maar goed, voor we ons hier volledig verliezen in ironie; we gingen het over geschiedenis hebben. En niet over wabbits.
Waarom toch die omweg om van wal te steken? Wel, omdat we vandaag iets gaan belichten dat mogelijkerwijze een aantal aspecten zou kunnen verklaren over ons hedendaags internationaal schouwspel. Vandaag gaan we het immers hebben over - tromgeroffel - Operatie Gladio.
Ta ta taaaaa (met lekker veel dreiging)
Misschien is dit de eerste keer dat u die term ooit gehoord heeft. Misschien heeft u toch een vage herinnering aan begin jaren '90, wanneer er gedurende een relatief korte periode enkele bezwarende feiten over Gladio aan het licht kwamen. En misschien weet u er veel meer over dan ons. Hopelijk bent u in het laatste geval niet al te hard in uw - ongetwijfeld gefundeerde - kritiek aan ons adres en kan u toch nog iets bijleren (herhaling is ook belangrijk, toch?)
Vermoedelijk zijn de meeste lezers net zoals ons niet geboren toen Operatie Gladio voor het eerst het licht zag. Geen sinecure voor zo'n schaduwoperatie. En zoals elke chirurg weet, operaties in het donker leiden tot een bloederig zootje...
De codenaam 'Operatie Gladio' maakte deel uit van een reeks geheime plannen en afspraken om enkele jaren na de afloop van Wereldoorlog II de aankomende confrontatie met Stalins communisme voor te bereiden. Die confrontatie zou dezelfde tactiek gebruiken van het verzetsleger tijdens de Duitse bezetting. Niet een open gevecht tegen een Russische invasiemacht die hen toch maar zou overrompelen. Alsof dat veel zou helpen. Neen, eerder opteerde men voor het betere guerilla-destabilisatiewerk: bommen, aanslagen, geheime militaire cellen,...
Leest u vooral bovenstaande wikipedia-link om een eerste korte inhoud te krijgen die u gerust naar wikipedia-normen mag interpreteren (een basis die soms per ongeluk gedeeltelijk correct is of kan zijn) 't Is een grote hap om er zomaar doorheen te lezen, maar geen nood, we hebben een nog grotere hap aan video-materiaal klaarstaan. Een goeie indigestie op tijd en stond doet soms wonderen. Al hopen we dat de verandering van spijs (lekker modern met beeld en geluid!) u maar al te graag zal doen aanschuiven voor nog enkele borden.
De eerste 'gang' die we u gaan voorschotelen is een Britse BBC-reeks over Gladio die begin jaren '90 op de beeldbuis kwam. En dit nadat de Italiaanse premier Andreotti in 1990 in het Italiaans parlement na enkele schandalen verplicht was te bevestigen dat dit militaire geheim netwerk bestond, verbonden was met de NATO en sinds Wereldoorlog II werkzaam was in Italië. Ook kaartte hij aan dat de andere NATO-leden een soortgelijk systeem bezaten. Hoewel de specifieke naam voor ieder land anders was, werd Gladio al gauw de generische naam voor allen. De toespraak van Andreotti was een politieke bom in het Europese landschap. Het zorgde voor enkele parlementaire commissies, journalisten die enkele oude zaken anders gingen bekijken en enkele pertinente onbeantwoorde vragen.
Het zou uiteraard makkelijk zijn om het hierbij te laten. Al deze mannetjes breien samen een verhaaltje en daarmee is de kous af. Helaas werkt de realiteit niet zo. We gaan hier geen uitvoerige punt-voor-punt analyse naar voren schuiven, maar uiteraard bezitten de mensen die aan het woord komen hun vooroordelen. En verdraaien ze bewust of onbewust misschien wel de waarheid. Voor zover we weten lijken de meeste mensen in ieder geval het verhaal te brengen dat ook elders te vinden is. Behoudens één man. De zelfverklaarde Amerikaanse CIA-liaison-officier Oswald LeWinter zou vermoedelijk eerder een charmante zwendelaar zijn dan een CIA-insider. Al weet je in dit beroep nooit. All the world's a stage...
Het verhaal staat of valt uiteraard niet met zijn persoon, maar het is een les dat mensen met een overtuigend verhaal niet altijd vanuit een geleefde herinnering spreken. Kritiek mag nooit verstommen omdat iemand een verhaal brengt dat plausibel klinkt. Laat ons met dit adagium in gedachten verdergaan.
Deze documentaire werd gemaakt vlak na de oorspronkelijke onthullingen en niettegenstaande enkele parlementaire onderzoeken (o.a. in België) werd publiekelijk te kennen gegeven dat Gladio iets van het verleden was. Oud nieuws. Koude oorlog en zo. U kent dat wel.
En toch. Als we recenter onderzoek en opgraafwerk onder de loep houden. Als we bekijken hoe moeilijk het nog steeds is om iets te weten te komen over Gladio. Hoe de CIA nog altijd elke aanvraag voor een vrijgave van documenten via de Freedom of Information Act weigert. Dan lijkt deze oude koe nog lang niet in de sloot beland te zijn. Ook de Zwisterse historicus Prof. Dr. Daniele Ganser die dit onderwerp van nabij heeft bestudeerd kreeg vanwege de CIA en NATO nul op zijn rekest bij zijn aanvraag tot documentatie. Wanneer hem dan later door diezelfde CIA wordt aangewreven dat zijn conclusies niet genoeg onderbouwd zijn met primaire documentatie, mogen we ons gerust enkele vragen stellen bij zo'n kringredenering.
Maar goed, we zijn ondertussen al enkele jaren verder. En Gladio zou officieel dan toch al meer dan twintig jaar gestopt zijn. What's all the fuzz about? Nederlands onderzoeksjournalist Peter R. De Vries vroeg het zich anno 2007 ook af.
Het verhaal staat of valt uiteraard niet met zijn persoon, maar het is een les dat mensen met een overtuigend verhaal niet altijd vanuit een geleefde herinnering spreken. Kritiek mag nooit verstommen omdat iemand een verhaal brengt dat plausibel klinkt. Laat ons met dit adagium in gedachten verdergaan.
Deze documentaire werd gemaakt vlak na de oorspronkelijke onthullingen en niettegenstaande enkele parlementaire onderzoeken (o.a. in België) werd publiekelijk te kennen gegeven dat Gladio iets van het verleden was. Oud nieuws. Koude oorlog en zo. U kent dat wel.
En toch. Als we recenter onderzoek en opgraafwerk onder de loep houden. Als we bekijken hoe moeilijk het nog steeds is om iets te weten te komen over Gladio. Hoe de CIA nog altijd elke aanvraag voor een vrijgave van documenten via de Freedom of Information Act weigert. Dan lijkt deze oude koe nog lang niet in de sloot beland te zijn. Ook de Zwisterse historicus Prof. Dr. Daniele Ganser die dit onderwerp van nabij heeft bestudeerd kreeg vanwege de CIA en NATO nul op zijn rekest bij zijn aanvraag tot documentatie. Wanneer hem dan later door diezelfde CIA wordt aangewreven dat zijn conclusies niet genoeg onderbouwd zijn met primaire documentatie, mogen we ons gerust enkele vragen stellen bij zo'n kringredenering.
Maar goed, we zijn ondertussen al enkele jaren verder. En Gladio zou officieel dan toch al meer dan twintig jaar gestopt zijn. What's all the fuzz about? Nederlands onderzoeksjournalist Peter R. De Vries vroeg het zich anno 2007 ook af.
(Even kijken of u goed opgelet heeft. Waar ligt Griekenland? Jawel, volgens bovenstaand stuk blijkbaar in Zweden)
Bestaat er een zwart op wit document waar klaar en duidelijk beschreven staat dat bijvoorbeeld elk lid van de NATO een nog steeds werkzame dienst heeft van zo'n 'stand-by' troepen? Waarschijnlijk niet. En mocht het al bestaan, moet je niet verwachten dat de NATO/CIA/....dergelijke documenten zal vrijgeven.
De kern van het Gladio-systeem was tweevoudig. Een netwerk dat in post-WW II-tijden werd opgezet voor een mogelijke Sovjet-invasie. Iets wat door verschillende officiële bronnen, nl. Andreotti, Coëme: de toenmalige Belgische minister van defensie en vele anderen werd bevestigd. Het was koude oorlog. Het rode gevaar stond aan onze voordeur. U kent het verhaal wel. Trouwens, Stalin was geen lieverdje. Of mensenrechtenfan.
Het geheel krijgt echter een andere tinctuur als we de tweede doelstelling van Gladio onderzoeken, nl. het binnenlands ondermijnen van mogelijks opkomende linkse krachten. En dit door middel van aanslagen, soms vermomd als extreem-linkse groeperingen, om de publieke opinie een gevoel van angst te geven. Waardoor de demonisering en 'harde aanpak' gesteund zou worden door datzelfde publiek. Hiervoor kunnen we uiteraard niet terecht bij dezelfde bronnen als de eerste missie. De dag dat ministers openlijk toegeven dat geheime milities zo'n terreur opzetten, is de dag dat het land te klein is en publieke oproer begint. Maar toch. De Italiaanse situatie rond Aldo Moro en het aankomend verbond tussen zijn partij en de communistische partij wijst toch op een mogelijk motief. Iets wat je veel minder kan zeggen van de zogezegde 'communistische terroristen'. Net wanneer ze kans maken op een doorbraak, gaan ze kingmaker Moro ontvoeren en vermoorden. En wat dan te zeggen van het Belgische verhaal rond Lahaut? Er lijkt toch een mogelijke waarheid achter deze verdenkingen te zitten. Waarmee we uiteraard niet willen zeggen dat zo'n dingen schering en inslag waren (of zijn) Zoals u hopelijk op dit moment enigszins begrijpt, was elke 'Gladio' anders. Als de Italiaanse of Belgische situatie dan zo explosief was, hoeft dat niet noodzakelijk te betekenen dat hetzelfde elders ook speelde.
Maar. Het leidt ons wel tot een probleem van zo'n 'operatie'. Als men samenwerkt met extreem rechtse militanten, die openlijk beweerden dat in hun ogen de koude oorlog helemaal niet koud was. Als men oud-fascisten en SS'ers inschakelt (met name in Duitsland en Italië) omwille van hun gekende antipathie voor communisten en militaire training. Als men maar al te graag een hand boven het hoofd houdt en een oogje dichtknijpt, zelfs al plegen diezelfde leden van Gladio criminele feiten,.... Wel, hoeft het ons dan werkelijk te verbazen dat zo'n ontketende krachten fel tekeer gaan op een nietsontziende manier? Weinig tot geen verantwoordelijkheid, veel macht, wapens,.... Een gangster is zo geboren. En als we diezelfde vraag ruimer extrapoleren naar het hele veiligheidsdienstnetwerk dat Gladio organiseerde. Weinig tot geen verantwoordelijkheid, veel macht, wapens,... Waar staan we dan? En hoeveel vertrouwen mogen we geven aan organisaties als de CIA en NATO om moreel koosjer te handelen? (maar daarover een volgende keer meer)
Afsluiten doen we met een interview met Prof. Dr. Daniele Ganzer, die in een interview met Spaanse journaliste nog enkele stukken van dit onderwerp bespreekt.
Bestaat er een zwart op wit document waar klaar en duidelijk beschreven staat dat bijvoorbeeld elk lid van de NATO een nog steeds werkzame dienst heeft van zo'n 'stand-by' troepen? Waarschijnlijk niet. En mocht het al bestaan, moet je niet verwachten dat de NATO/CIA/....dergelijke documenten zal vrijgeven.
De kern van het Gladio-systeem was tweevoudig. Een netwerk dat in post-WW II-tijden werd opgezet voor een mogelijke Sovjet-invasie. Iets wat door verschillende officiële bronnen, nl. Andreotti, Coëme: de toenmalige Belgische minister van defensie en vele anderen werd bevestigd. Het was koude oorlog. Het rode gevaar stond aan onze voordeur. U kent het verhaal wel. Trouwens, Stalin was geen lieverdje. Of mensenrechtenfan.
Het geheel krijgt echter een andere tinctuur als we de tweede doelstelling van Gladio onderzoeken, nl. het binnenlands ondermijnen van mogelijks opkomende linkse krachten. En dit door middel van aanslagen, soms vermomd als extreem-linkse groeperingen, om de publieke opinie een gevoel van angst te geven. Waardoor de demonisering en 'harde aanpak' gesteund zou worden door datzelfde publiek. Hiervoor kunnen we uiteraard niet terecht bij dezelfde bronnen als de eerste missie. De dag dat ministers openlijk toegeven dat geheime milities zo'n terreur opzetten, is de dag dat het land te klein is en publieke oproer begint. Maar toch. De Italiaanse situatie rond Aldo Moro en het aankomend verbond tussen zijn partij en de communistische partij wijst toch op een mogelijk motief. Iets wat je veel minder kan zeggen van de zogezegde 'communistische terroristen'. Net wanneer ze kans maken op een doorbraak, gaan ze kingmaker Moro ontvoeren en vermoorden. En wat dan te zeggen van het Belgische verhaal rond Lahaut? Er lijkt toch een mogelijke waarheid achter deze verdenkingen te zitten. Waarmee we uiteraard niet willen zeggen dat zo'n dingen schering en inslag waren (of zijn) Zoals u hopelijk op dit moment enigszins begrijpt, was elke 'Gladio' anders. Als de Italiaanse of Belgische situatie dan zo explosief was, hoeft dat niet noodzakelijk te betekenen dat hetzelfde elders ook speelde.
Maar. Het leidt ons wel tot een probleem van zo'n 'operatie'. Als men samenwerkt met extreem rechtse militanten, die openlijk beweerden dat in hun ogen de koude oorlog helemaal niet koud was. Als men oud-fascisten en SS'ers inschakelt (met name in Duitsland en Italië) omwille van hun gekende antipathie voor communisten en militaire training. Als men maar al te graag een hand boven het hoofd houdt en een oogje dichtknijpt, zelfs al plegen diezelfde leden van Gladio criminele feiten,.... Wel, hoeft het ons dan werkelijk te verbazen dat zo'n ontketende krachten fel tekeer gaan op een nietsontziende manier? Weinig tot geen verantwoordelijkheid, veel macht, wapens,.... Een gangster is zo geboren. En als we diezelfde vraag ruimer extrapoleren naar het hele veiligheidsdienstnetwerk dat Gladio organiseerde. Weinig tot geen verantwoordelijkheid, veel macht, wapens,... Waar staan we dan? En hoeveel vertrouwen mogen we geven aan organisaties als de CIA en NATO om moreel koosjer te handelen? (maar daarover een volgende keer meer)
Afsluiten doen we met een interview met Prof. Dr. Daniele Ganzer, die in een interview met Spaanse journaliste nog enkele stukken van dit onderwerp bespreekt.
Extra: