Voor wie de zaak Snowden al enige tijd volgt, zal de naam misschien een belletje doen rinkelen, maar in alle hype rond de persoon Edward Snowden zelf, zal de journalist Greenwald misschien wel verdwenen zijn in het gewoel.
Vandaar dit stuk over de man zelf. Want wie is Greenwald? Is hij een anti-establishment journalist? Iemand die bepaalde belangen vertegenwoordigt? Of heeft hij een controlerende functie? Misschien een wrok tegen de regering? Allemaal vragen die we ons zouden kunnen stellen vooraleer we wat dieper ingaan op wie hij is.
En in het dieper ingaan op de persoon zullen we ook enkel belangrijke thema's aanraken die niet alleen gelden voor dit ene individu maar die voor ons allemaal leerrijk als waarschuwend kunnen zijn.
Vandaar dit stuk over de man zelf. Want wie is Greenwald? Is hij een anti-establishment journalist? Iemand die bepaalde belangen vertegenwoordigt? Of heeft hij een controlerende functie? Misschien een wrok tegen de regering? Allemaal vragen die we ons zouden kunnen stellen vooraleer we wat dieper ingaan op wie hij is.
En in het dieper ingaan op de persoon zullen we ook enkel belangrijke thema's aanraken die niet alleen gelden voor dit ene individu maar die voor ons allemaal leerrijk als waarschuwend kunnen zijn.
Dus laten we er maar aan beginnen. Als eerste link verwijs ik graag naar zijn wiki-pagina.
Wikipedia mag dan (terecht) veel bekritiseerd worden voor zijn gebrekkige weergaves en orthodoxe bevooroordeeldheid maar voor de basis kan het een goed startpunt vormen.
En wat lezen we daar. Greenwald heeft een verleden heeft als advocaat die zich toelegde op burgerrechten en grondwettelijk recht. Niet onhandig in het hele privacyverhaal.
Hij gaf zijn praktijk naar eigen zeggen op omdat hij een grotere impact wou hebben via zijn schrijven (iets waar hij ogenschijnlijk wel in aan het slagen is)
Als we een stapje verder willen gaan, kunnen we een stuk over Greenwald lezen op de Buzzfeed genaamd "How Glenn Greenwald became Glenn Greenwald". Enkele quotes uit het artikel: "He’s a civil libertarian for whom LGBT (red: Lesbians, Gays, Bisexuals and Transgenders) equality, a Nazi’s right to free speech, and freedom from government surveillance are bound by a common thread"...
Hij komt in het artikel naar voor als een koppig, principieel man. Vechtend voor vrijheid en tegen wetten en instanties die deze beknotten. Daarenboven bezit de man een achtergrond in de harde bedrijfswereld waarna hij andere meer voor hem waardevolle oorden opzocht. Een geboren debater, soms excentriek, nooit de kudde volgend. En iemand die -o.a. met zijn advocaatachtergrond- zoals ze het in het Engels zeggen over de gift of gab beschikt en zijn tegenstander (zeker wanneer die niet voldoende voorbereid of welbespraakt is) met zijn woordenbrei die hij uit zijn hoge hoed tovert in een hoek en tot waanzin kan drijven.
En iemand die al vele watertjes doorzwommen lijkt te hebben (gay porn iemand?) en nu -voorlopig althans- in Rio de Janeiro terechtgekomen is nadat hij op de tweede dag van zijn vakantie zijn toekomstige vriend leerde kennen. Opnieuw was hij op een punt beland dat hij uitkeek naar iets nieuws en wanneer Bush in het post-911-tijdperk de NSA -officieel- de toestemming gaf om Amerikaanse burgers af te luisteren, beet Greenwald zich vast in het onderwerp en startte een blog. Die blog leidde hem uiteindelijk naar The Guardian.
Een interessante biografie is het minste dat je kan zeggen. Maar misschien is het interessanter als we luisteren naar wat de man zelf te zeggen heeft.
We gaan enkele interviews van de man onder de loep nemen waaruit blijkt dat de man zijn huiswerk gedaan heeft en aardig wat ervaring en metier heeft in het argumenteren van zijn zaak.
Als eerste stuk kijken we naar een interview in het praatprogramma van Bill Maher over de Benghazi controverse. In dat schandaal werd de ambassadeur naar verluid gedood omwille van de befaamde 'Innocence of Muslims'. Iets wat achteraf helemaal niet waar bleek te zijn (verder bleek trouwens dat de CIA in grote getale aanwezig was in Libië wanneer de feiten gebeurden)
In dit kort stuk waarbij naar aanleiding van het Benghazi-schandaal de Arabische lente wordt bekeken, krijgt Bill Maher (die maar al te graag zijn 'Islam is slecht' bovenhaalt) het nakijken van iemand die wat verder kan kijken dan zijn neus lang is. Diezelfde Bill Maher maakte een paar jaar geleden Religulous waarbij hij de wereld rondtrok op zoek naar religieuze excentriciteit. Middels enkele overhaaste generalisaties, populaire drogredenen en andere geinigheid, werd maar weer eens de polemiek opgezocht in deze materie. Gelukkig is Maher iets grappiger dan onze eigen religie(islam)-brulboei, Etienne Vermeersch. Al helpt zijn gepoogde geinigheid niet tegen de welbespraaktheid van Greenwald.
Wikipedia mag dan (terecht) veel bekritiseerd worden voor zijn gebrekkige weergaves en orthodoxe bevooroordeeldheid maar voor de basis kan het een goed startpunt vormen.
En wat lezen we daar. Greenwald heeft een verleden heeft als advocaat die zich toelegde op burgerrechten en grondwettelijk recht. Niet onhandig in het hele privacyverhaal.
Hij gaf zijn praktijk naar eigen zeggen op omdat hij een grotere impact wou hebben via zijn schrijven (iets waar hij ogenschijnlijk wel in aan het slagen is)
Als we een stapje verder willen gaan, kunnen we een stuk over Greenwald lezen op de Buzzfeed genaamd "How Glenn Greenwald became Glenn Greenwald". Enkele quotes uit het artikel: "He’s a civil libertarian for whom LGBT (red: Lesbians, Gays, Bisexuals and Transgenders) equality, a Nazi’s right to free speech, and freedom from government surveillance are bound by a common thread"...
Hij komt in het artikel naar voor als een koppig, principieel man. Vechtend voor vrijheid en tegen wetten en instanties die deze beknotten. Daarenboven bezit de man een achtergrond in de harde bedrijfswereld waarna hij andere meer voor hem waardevolle oorden opzocht. Een geboren debater, soms excentriek, nooit de kudde volgend. En iemand die -o.a. met zijn advocaatachtergrond- zoals ze het in het Engels zeggen over de gift of gab beschikt en zijn tegenstander (zeker wanneer die niet voldoende voorbereid of welbespraakt is) met zijn woordenbrei die hij uit zijn hoge hoed tovert in een hoek en tot waanzin kan drijven.
En iemand die al vele watertjes doorzwommen lijkt te hebben (gay porn iemand?) en nu -voorlopig althans- in Rio de Janeiro terechtgekomen is nadat hij op de tweede dag van zijn vakantie zijn toekomstige vriend leerde kennen. Opnieuw was hij op een punt beland dat hij uitkeek naar iets nieuws en wanneer Bush in het post-911-tijdperk de NSA -officieel- de toestemming gaf om Amerikaanse burgers af te luisteren, beet Greenwald zich vast in het onderwerp en startte een blog. Die blog leidde hem uiteindelijk naar The Guardian.
Een interessante biografie is het minste dat je kan zeggen. Maar misschien is het interessanter als we luisteren naar wat de man zelf te zeggen heeft.
We gaan enkele interviews van de man onder de loep nemen waaruit blijkt dat de man zijn huiswerk gedaan heeft en aardig wat ervaring en metier heeft in het argumenteren van zijn zaak.
Als eerste stuk kijken we naar een interview in het praatprogramma van Bill Maher over de Benghazi controverse. In dat schandaal werd de ambassadeur naar verluid gedood omwille van de befaamde 'Innocence of Muslims'. Iets wat achteraf helemaal niet waar bleek te zijn (verder bleek trouwens dat de CIA in grote getale aanwezig was in Libië wanneer de feiten gebeurden)
In dit kort stuk waarbij naar aanleiding van het Benghazi-schandaal de Arabische lente wordt bekeken, krijgt Bill Maher (die maar al te graag zijn 'Islam is slecht' bovenhaalt) het nakijken van iemand die wat verder kan kijken dan zijn neus lang is. Diezelfde Bill Maher maakte een paar jaar geleden Religulous waarbij hij de wereld rondtrok op zoek naar religieuze excentriciteit. Middels enkele overhaaste generalisaties, populaire drogredenen en andere geinigheid, werd maar weer eens de polemiek opgezocht in deze materie. Gelukkig is Maher iets grappiger dan onze eigen religie(islam)-brulboei, Etienne Vermeersch. Al helpt zijn gepoogde geinigheid niet tegen de welbespraaktheid van Greenwald.
Op MSNBC had Glenn Greenwald dan weer een interview met Lawrence O'Donnel. In het internetprogramma School Sucks Podcast werd dit interview gebruikt om te tonen hoe de mainstream pers -bij monde van O'Donnel- de perspectie op de zaak Snowden probeert te manipuleren en laat men vooral zien hoe Greenwald middels zijn superieure -toch volgens de mening van het panel- argumentatie en kennis ter zake O'Donnel ter plekke laat watertrappelen terwijl hijzelf om hem heenzwemt als een dartele dolfijn.
Het filmpje duurt een klein half uur maar is zeker de moeite waard. Het gaat deels verder op het stuk over logica in Another Brick en is tegelijkertijd een heel amusante manier om wat meer over deze zaak te weten te komen.
Geniet mee van hoe een debat bij momenten kan aanvoelen als een sportmatch. Eén waarbij O'Donnel misschien beter vooraf forfait had moeten geven.
Het filmpje duurt een klein half uur maar is zeker de moeite waard. Het gaat deels verder op het stuk over logica in Another Brick en is tegelijkertijd een heel amusante manier om wat meer over deze zaak te weten te komen.
Geniet mee van hoe een debat bij momenten kan aanvoelen als een sportmatch. Eén waarbij O'Donnel misschien beter vooraf forfait had moeten geven.
Het laatste nieuws rond Glenn Greenwald was het bericht dat zijn Braziliaanse vriend op Heathrow was aangehouden voor 9u lang was aangehouden en zowel zijn laptop als gsm waren geconfisceerd. Hiervoor werd gebruik gemaakt van de zogenaamde Terrorism Act 2000 waardoor hij voor het maximum aantal van die 9u kon worden aangehouden.
Op een website die iets minder mainstream is en de handschoenen durft afnemen, krijgt hetzelfde verhaal wat meer panache en verdient het de verontwaardiging die dit verhaal verdient.
De schrijver van het artikel, Justin Raimondo, gaat terecht in op het gevaar dat speelt. Greenwald is moeilijk een terrorist te noemen en zijn vriend, die geen journalist is, lijkt dat nog minder te zijn. Als de Britse veiligheidsdiensten dan Terrorism acts kunnen inroepen om het leven wat moeilijker te maken van Greenwald en zijn omgeving lijkt dit alleen maar aan te geven dat zo'n wetten een passe-partout zijn om geweld en intimidatie in te schakelen wanneer de machthebbers dit maar willen.
En dan komen we bij de kern van het probleem aan. En dat is net hetgene wat Greenwald en Snowden aanklagen. Te veel macht, geen overzicht, een gecentraliseerde, onzichtbare stalen vuist die mensen in de pas wil doen lopen. Dat is waar het hier om gaat. En het argument dat wie niks te verbergen heeft, niks te vrezen heeft is al even simplistisch als foutief.
Russ Tice was een andere klokkenluider die nooit de ruchtbaarheid heeft mogen 'genieten' van Snowden en in 2005 een eerste keer een NSA-schandaal aan het licht bracht. Nadien kwam aan het licht dat diezelfde NSA op grote schaal journalisten afluisterde.
Wie kennis bezit, heeft macht. Intimidatie met een stok of tape achter de deur werkt veel beter dan wanneer je enkel geweld kan gebruiken.
Het gaat er niet noodzakelijk om wat je te verbergen hebt, het gaat erom wat zo'n schaduwfiguren met je informatie doen. Zou u aan een wildvreemde zomaar uw rijksregisternummer, bankrekeningnummer, kredietkaart en code, de laatste keer dat u seks had,.... meegeven? (indien ja, mag u mij uiteraard altijd mailen)
U hoeft geen buitengewoon exotisch leven te hebben om toch twijfelachtig om te gaan met het rondstrooien van je hele leven en denken. En toch is dat wat hier gebeurt. En jawel, in de praktijk zijn de meeste van ons misschien kleine garnalen die het niet 'waard' zijn om geïntimideerd of afgedreigd te worden, maar een maatschappij zonder mogelijkheid tot kritiek, reflectie, rechten en vrijheid is een spiritueel dode maatschappij. En wat als u een volgende keer in het oog van de storm komt en er aan uw deur wordt geklopt door de Belgische of Nederlandse staatsveiligheid die van hun Amerikaanse vrienden best wel wat prettige informatie verkregen hebben?
De naam Big Brother heeft dankzij Orwell een dystopische lading gekregen, maar toch behandelen veel mensen dit gegeven van een allesomvattend informatievergaarwerk als iets vriendelijk zoals de naam zou kunnen doen vermoeden. Alles gebeurt enkel en alleen om ons te beschermen, zoals een grote broer dat voor je zou doen tegen al die gemene pestkoppen op het speelplein. Wat vaak vergeten wordt is dat een overheid geen familie is. Het is geen moeder die voor je zorgt, of vader die streng is als je uit de pas loopt. Het is geen grote broer die een oogje in het zeil houdt. Al deze beeldspraken verhullen de ware aard van het beest. De overheid is een vaag institutioneel begrip van een gigantische organisatie met een 'wettelijk' monopolie op machtsmisbruik waar verschillende groeperingen en ideologisch getinte actoren gebruik van willen maken. Als Bradley Manning bij het naar buiten brengen van informatie waaruit blijkt dat Amerikaanse soldaten onschuldige Iraakse burgers neerschieten van spionage wordt beticht. Als blijkt dat de CIA bij operation MOCKINGBIRD vanaf de jaren '50 voor tientallen jaren miljoenen dollar gebruikten om de media naar hun had te zetten (en feitelijk monddood te maken).
Als blijkt dat een zogenaamde democratische regering er geen graten in ziet om plannen te maken om aanslagen of terroristische daden te plegen op eigen burgers (Operation Northwoods)
Om deze en tal van andere niet aangehaalde redenen zou duidelijk moeten zijn dat die voorgewende familiale beeldspraak enkel retoriek is. Het is een beest dat als je het zijn gang laat gaan de hele boerderij in puin achterlaat. Het is een beest dat als het maar even kan maar al te graag de vinger die het heeft, wil omruilen voor een hand om uiteindelijk met de armen te gaan lopen.
Zoals de NSA in post-911 tijdperk eerst in het nieuws kwam met enkele illegale wiretaps, daarna dat het journalisten afluisterde (en mogelijks intimideerde) en nu dat het op grote schaal een soort internetdragnet heeft om alles wat u en ik zeggen te verzamelen. En stap per stap wordt verder opgeschoven tot we, mochten we terugkijken -en hoeveel mensen doen dat nog?- de gapende klif tussen waar we staan en waar we ondertussen terecht gekomen zijn, ons angst zou inboezemen.
Om af te sluiten wil ik graag nog de ultieme drogreden aanhalen die bij Bradley Manning en Edward Snowden wordt aangehaald om hun demonisering goed te praten. Wat zei deden was onwettelijk en wat de NSA doet is allemaal mooi in wetten gegoten. Het doet denken aan de rechtzaken in Neurenberg waarbij terecht het Duitse argument dat ze enkel bevelen en wetten volgden met de grond werd gelijk gemaakt. Menselijke wetten zijn geen allesoverheersende dwingelandij die sowieso moeten gevolgd worden. En al zeker niet als ze immoreel en draconisch zijn en enkel dienen om de machtigen te beschermen en de menigte te controleren. Over kleur en smaak valt misschien niet te twisten, maar over wetten des te meer.
I don't see myself as a hero because what I'm doing is self-interested. I don't want to live in a world where there's no privacy and therefore no room for intellectual exploration and creativity.
Edward Snowden
Op een website die iets minder mainstream is en de handschoenen durft afnemen, krijgt hetzelfde verhaal wat meer panache en verdient het de verontwaardiging die dit verhaal verdient.
De schrijver van het artikel, Justin Raimondo, gaat terecht in op het gevaar dat speelt. Greenwald is moeilijk een terrorist te noemen en zijn vriend, die geen journalist is, lijkt dat nog minder te zijn. Als de Britse veiligheidsdiensten dan Terrorism acts kunnen inroepen om het leven wat moeilijker te maken van Greenwald en zijn omgeving lijkt dit alleen maar aan te geven dat zo'n wetten een passe-partout zijn om geweld en intimidatie in te schakelen wanneer de machthebbers dit maar willen.
En dan komen we bij de kern van het probleem aan. En dat is net hetgene wat Greenwald en Snowden aanklagen. Te veel macht, geen overzicht, een gecentraliseerde, onzichtbare stalen vuist die mensen in de pas wil doen lopen. Dat is waar het hier om gaat. En het argument dat wie niks te verbergen heeft, niks te vrezen heeft is al even simplistisch als foutief.
Russ Tice was een andere klokkenluider die nooit de ruchtbaarheid heeft mogen 'genieten' van Snowden en in 2005 een eerste keer een NSA-schandaal aan het licht bracht. Nadien kwam aan het licht dat diezelfde NSA op grote schaal journalisten afluisterde.
Wie kennis bezit, heeft macht. Intimidatie met een stok of tape achter de deur werkt veel beter dan wanneer je enkel geweld kan gebruiken.
Het gaat er niet noodzakelijk om wat je te verbergen hebt, het gaat erom wat zo'n schaduwfiguren met je informatie doen. Zou u aan een wildvreemde zomaar uw rijksregisternummer, bankrekeningnummer, kredietkaart en code, de laatste keer dat u seks had,.... meegeven? (indien ja, mag u mij uiteraard altijd mailen)
U hoeft geen buitengewoon exotisch leven te hebben om toch twijfelachtig om te gaan met het rondstrooien van je hele leven en denken. En toch is dat wat hier gebeurt. En jawel, in de praktijk zijn de meeste van ons misschien kleine garnalen die het niet 'waard' zijn om geïntimideerd of afgedreigd te worden, maar een maatschappij zonder mogelijkheid tot kritiek, reflectie, rechten en vrijheid is een spiritueel dode maatschappij. En wat als u een volgende keer in het oog van de storm komt en er aan uw deur wordt geklopt door de Belgische of Nederlandse staatsveiligheid die van hun Amerikaanse vrienden best wel wat prettige informatie verkregen hebben?
De naam Big Brother heeft dankzij Orwell een dystopische lading gekregen, maar toch behandelen veel mensen dit gegeven van een allesomvattend informatievergaarwerk als iets vriendelijk zoals de naam zou kunnen doen vermoeden. Alles gebeurt enkel en alleen om ons te beschermen, zoals een grote broer dat voor je zou doen tegen al die gemene pestkoppen op het speelplein. Wat vaak vergeten wordt is dat een overheid geen familie is. Het is geen moeder die voor je zorgt, of vader die streng is als je uit de pas loopt. Het is geen grote broer die een oogje in het zeil houdt. Al deze beeldspraken verhullen de ware aard van het beest. De overheid is een vaag institutioneel begrip van een gigantische organisatie met een 'wettelijk' monopolie op machtsmisbruik waar verschillende groeperingen en ideologisch getinte actoren gebruik van willen maken. Als Bradley Manning bij het naar buiten brengen van informatie waaruit blijkt dat Amerikaanse soldaten onschuldige Iraakse burgers neerschieten van spionage wordt beticht. Als blijkt dat de CIA bij operation MOCKINGBIRD vanaf de jaren '50 voor tientallen jaren miljoenen dollar gebruikten om de media naar hun had te zetten (en feitelijk monddood te maken).
Als blijkt dat een zogenaamde democratische regering er geen graten in ziet om plannen te maken om aanslagen of terroristische daden te plegen op eigen burgers (Operation Northwoods)
Om deze en tal van andere niet aangehaalde redenen zou duidelijk moeten zijn dat die voorgewende familiale beeldspraak enkel retoriek is. Het is een beest dat als je het zijn gang laat gaan de hele boerderij in puin achterlaat. Het is een beest dat als het maar even kan maar al te graag de vinger die het heeft, wil omruilen voor een hand om uiteindelijk met de armen te gaan lopen.
Zoals de NSA in post-911 tijdperk eerst in het nieuws kwam met enkele illegale wiretaps, daarna dat het journalisten afluisterde (en mogelijks intimideerde) en nu dat het op grote schaal een soort internetdragnet heeft om alles wat u en ik zeggen te verzamelen. En stap per stap wordt verder opgeschoven tot we, mochten we terugkijken -en hoeveel mensen doen dat nog?- de gapende klif tussen waar we staan en waar we ondertussen terecht gekomen zijn, ons angst zou inboezemen.
Om af te sluiten wil ik graag nog de ultieme drogreden aanhalen die bij Bradley Manning en Edward Snowden wordt aangehaald om hun demonisering goed te praten. Wat zei deden was onwettelijk en wat de NSA doet is allemaal mooi in wetten gegoten. Het doet denken aan de rechtzaken in Neurenberg waarbij terecht het Duitse argument dat ze enkel bevelen en wetten volgden met de grond werd gelijk gemaakt. Menselijke wetten zijn geen allesoverheersende dwingelandij die sowieso moeten gevolgd worden. En al zeker niet als ze immoreel en draconisch zijn en enkel dienen om de machtigen te beschermen en de menigte te controleren. Over kleur en smaak valt misschien niet te twisten, maar over wetten des te meer.
I don't see myself as a hero because what I'm doing is self-interested. I don't want to live in a world where there's no privacy and therefore no room for intellectual exploration and creativity.
Edward Snowden