“Politically speaking, tribal nationalism always insists that its own people is surrounded by “a world of enemies”, “one against all”, that a fundamental difference exists between this people and all others. It claims its people to be unique, individual, incompatible with all others, and denies theoretically the very possibility of a common mankind long before it is used to destroy the humanity of man.”
Hannah Arendt (1906-1975), The Origins of Totalitarianism, 1951
Het grootste taboe
Dit artikel kende zijn eerste kiemen enige tijd geleden. En toen drong een man binnen in het Joods Museum van Brussel waarna pandemonium losbarstte. Het pandemonium van de media. Regel 7 als u ons laatste artikel over media heeft gelezen: ga mee in de morele ontreddering! Niet dat die aanslag het niet verdiende om afgekeurd te worden, laat staan dat zo'n gebeurtenis niet schokkend is, maar we stelden ons wel de vraag of een soortgelijke aanslag in een - waarschijnlijk fictief - Marokkaans museum dezelfde gravitas en ontreddering zou teweegbrengen.
Als het gaat over alles wat Joods of Israelisch ruikt ligt alles toch veel gevoeliger. U kent de langdurige geschiedenis wel, die hoeven we hier niet uit de doeken te doen. Maar het gevolg lijkt dat er een soort erfzonde opgekomen is. Alsof eenieder van de goy een historische schuld heeft geërfd, waarvoor ze dienen te boeten. Waardoor elke kritiek, hoe rechtvaardig die ook is (wat niet altijd het geval is) als anti-semitisme wordt beschouwd.
Dit artikel kende zijn eerste kiemen enige tijd geleden. En toen drong een man binnen in het Joods Museum van Brussel waarna pandemonium losbarstte. Het pandemonium van de media. Regel 7 als u ons laatste artikel over media heeft gelezen: ga mee in de morele ontreddering! Niet dat die aanslag het niet verdiende om afgekeurd te worden, laat staan dat zo'n gebeurtenis niet schokkend is, maar we stelden ons wel de vraag of een soortgelijke aanslag in een - waarschijnlijk fictief - Marokkaans museum dezelfde gravitas en ontreddering zou teweegbrengen.
Als het gaat over alles wat Joods of Israelisch ruikt ligt alles toch veel gevoeliger. U kent de langdurige geschiedenis wel, die hoeven we hier niet uit de doeken te doen. Maar het gevolg lijkt dat er een soort erfzonde opgekomen is. Alsof eenieder van de goy een historische schuld heeft geërfd, waarvoor ze dienen te boeten. Waardoor elke kritiek, hoe rechtvaardig die ook is (wat niet altijd het geval is) als anti-semitisme wordt beschouwd.
Disclaimer
Met vuur spelen klinkt te lichtzinnig als het over dit onderwerp gaat. Met brandende, turbokettingzagen jongleren op een krakkemikkige éénwieler, zadelloos examplaar, onder invloed van lsd en peyote terwijl een bus schampere senioren met bollen breiwol naar je gooien. Dat klinkt als een betere omschrijving. Al is er sinds de laatste aanvallen op Gaza iets veranderd. Kritiek lijkt, voor heel even dan, minder onoverkomelijk. Dus laat ons in die slipstream meevaren bij ons stuk van vandaag. Anderzijds, slipstream of niet, een korte disclaimer vooraf lijkt misschien op zijn plaats voor gevoelige mensen. Anderen mogen direct volgende paragraaf overslaan.
(Wij hebben geen onderhuidse sympathieën voor Duitse Dolf en zijn partijsympathisanten van toen en nu. Noch voelen wij een irrationele of zelfs rationele haat - mocht zoiets al bestaan - noch afkeer voor mensen die iets te maken hebben met Joden of Israël. Mensen zijn mensen, hoe simplistisch zo'n uitspraak ook klinkt. De nationaliteitsdrang om zich binnen een groepsidentiteit te plaatsen, vindt weinig weerklank bij ons en zodus zijn we gelukkig verstoken gebleven van generalistische opinies over enige 'natie-inwoner'. Als in alle Nederlanders zijn gierig, alle Duitsers agressief, Amerikanen luidruchtig, Australiërs crimineel, enzovoort. En nee, niet alle Joden zijn goed of slecht en dat geldt al evenzeer voor Palestijnen. Het lijkt belachelijk om zo'n disclaimer te moeten neerpennen, maar in zo'n situatie leven we nu eenmaal. Door onze schuld, door onze schuld, door onze grote schuld...)
Anti-semitisme, a rose by any other name...
Kent u dat, een semiet? Als u Jood of Israëliet antwoordde, dan moeten wij u helaas teleurstellen, want de betekenis is niet echt wat je zou vermoeden met anti-semitisme in gedachten. Dit is uiteraard louter etymologie en niet noodzakelijk hetgeen wat we er nu onder verstaan, maar men zou met die etymologie in gedachten een hypothetische Israëliet die Palestijnen haat een anti-semiet kunnen noemen. Om maar aan te geven dat er bij dit gevoelige onderwerp veel zaken zijn die ofwel ongeweten zijn ofwel niet stroken met wat mensen denken. Nét door dat taboe dat zelfs in het beste geval onbedoeld alles verdraait (en in het slechtste geval doelbewust uiteraard) en ons ontraadt om dingen in vraag te stellen.
Laat ons bij het onderzoek van vandaag ons oor te luister leggen bij de ervaringsdeskundigen. Bij Israëlieten of Joden, die elk vanuit hun eigen achtergrond een inkijk geven in de complexiteit en geschiedenis van dit hele onderwerp.
Heel veel gaan we hier niet aan toevoegen. In een toekomstige bijdrage zullen we vermoedelijk wel verder ingaan op bepaalde zaken, maar ik laat u nu maar al te graag in de bekwame handen van deze interessante mensen. Die u hopelijk één voor één veel gedachtenvoer zullen geven. En dan nu: een documentairemaker, politicoloog, rabbi en ex-soldaat...
Met vuur spelen klinkt te lichtzinnig als het over dit onderwerp gaat. Met brandende, turbokettingzagen jongleren op een krakkemikkige éénwieler, zadelloos examplaar, onder invloed van lsd en peyote terwijl een bus schampere senioren met bollen breiwol naar je gooien. Dat klinkt als een betere omschrijving. Al is er sinds de laatste aanvallen op Gaza iets veranderd. Kritiek lijkt, voor heel even dan, minder onoverkomelijk. Dus laat ons in die slipstream meevaren bij ons stuk van vandaag. Anderzijds, slipstream of niet, een korte disclaimer vooraf lijkt misschien op zijn plaats voor gevoelige mensen. Anderen mogen direct volgende paragraaf overslaan.
(Wij hebben geen onderhuidse sympathieën voor Duitse Dolf en zijn partijsympathisanten van toen en nu. Noch voelen wij een irrationele of zelfs rationele haat - mocht zoiets al bestaan - noch afkeer voor mensen die iets te maken hebben met Joden of Israël. Mensen zijn mensen, hoe simplistisch zo'n uitspraak ook klinkt. De nationaliteitsdrang om zich binnen een groepsidentiteit te plaatsen, vindt weinig weerklank bij ons en zodus zijn we gelukkig verstoken gebleven van generalistische opinies over enige 'natie-inwoner'. Als in alle Nederlanders zijn gierig, alle Duitsers agressief, Amerikanen luidruchtig, Australiërs crimineel, enzovoort. En nee, niet alle Joden zijn goed of slecht en dat geldt al evenzeer voor Palestijnen. Het lijkt belachelijk om zo'n disclaimer te moeten neerpennen, maar in zo'n situatie leven we nu eenmaal. Door onze schuld, door onze schuld, door onze grote schuld...)
Anti-semitisme, a rose by any other name...
Kent u dat, een semiet? Als u Jood of Israëliet antwoordde, dan moeten wij u helaas teleurstellen, want de betekenis is niet echt wat je zou vermoeden met anti-semitisme in gedachten. Dit is uiteraard louter etymologie en niet noodzakelijk hetgeen wat we er nu onder verstaan, maar men zou met die etymologie in gedachten een hypothetische Israëliet die Palestijnen haat een anti-semiet kunnen noemen. Om maar aan te geven dat er bij dit gevoelige onderwerp veel zaken zijn die ofwel ongeweten zijn ofwel niet stroken met wat mensen denken. Nét door dat taboe dat zelfs in het beste geval onbedoeld alles verdraait (en in het slechtste geval doelbewust uiteraard) en ons ontraadt om dingen in vraag te stellen.
Laat ons bij het onderzoek van vandaag ons oor te luister leggen bij de ervaringsdeskundigen. Bij Israëlieten of Joden, die elk vanuit hun eigen achtergrond een inkijk geven in de complexiteit en geschiedenis van dit hele onderwerp.
Heel veel gaan we hier niet aan toevoegen. In een toekomstige bijdrage zullen we vermoedelijk wel verder ingaan op bepaalde zaken, maar ik laat u nu maar al te graag in de bekwame handen van deze interessante mensen. Die u hopelijk één voor één veel gedachtenvoer zullen geven. En dan nu: een documentairemaker, politicoloog, rabbi en ex-soldaat...