De kogel lijkt dan toch door de kerk te zijn. De VS, en in hun zog hun al even schietgrage bondgenoten, willen interveniëren in de aanslepende patstelling die het land Syrië al heel lang in zijn greep houd.
Maandag gaf minister van Buitenlandse Zaken John Kerry een speech voor de gewillige persmeute in het Witte Huis waarbij hij het begin van de interventie met zoveel woorden aankondigde.
Maandag gaf minister van Buitenlandse Zaken John Kerry een speech voor de gewillige persmeute in het Witte Huis waarbij hij het begin van de interventie met zoveel woorden aankondigde.
Indien u de beelden nog niet gezien heeft, raad ik u van harte aan om op de bovenstaande link te klikken. Zowel een transcriptie van de toespraak als een video is op de site van de NY Times terug te vinden. En aangezien ik hier wat dieper gaan ingaan op hetgeen gezegd werd, is het nog zo handig om mee te zijn.
Laat ik al direct beginnen met te zeggen dat aanvallen met gifgas, chemische of biologische wapentuigen,... gruwelijke daden zijn. Dus mocht u aanstoot nemen in mijn kritiek op deze toespraak, zou ik u er graag op willen wijzen dat er veel kanten zijn om naar deze zaak te kijken, maar dat welke wegen we ook bewandelen dit buiten kijf staat.
Evenwel wil ik hierbij direct de bedenking maken dat hoewel al het bovenstaande inderdaad gruwelijk is, ik aanslagen of het zinloos doden van mensen op mechanistische manieren even erg vind. Iedereen heeft waarschijnlijk genoeg beelden gezien of verhalen gehoord van mensen in oorlogen wereldwijd wiens lichaam doorboord waren, ledematen weggeblazen,.... om te begrijpen dat deze stelling niet extreem is. Als we een soort schaal maken van wat 'humane' moorden zijn -mocht zo'n uitspraak geen contradictie in zich houden- worden deze tegenover de chemisch-biologische varianten vaak schijnbaar vergoeilijkt. Omdat ze ons minder gruwelijk en intens pijnlijk overkomen dan deze niet-mechanistische varianten.
Maar als zo'n aanval op een schaal van pijnlijkheid dient geplaatst te worden, kan je kernexplosies voor een groot deel van zijn slachtoffers ook beschouwen als -heel contra-intuïtief uiteraard-'humaan' aangezien een groot deel al lang geen idee meer heeft wat er in godsnaam gebeurd is vooraleer er zich zelfs maar een paddenstoelwolk kan vormen. Veel woorden om eigenlijk te zeggen dat elk slachtoffer er één te veel is en dat dit onze basisstelling zou moeten zijn.
Maar goed, laten we teruggaan naar de toespraak. Een eerste zin 'The indiscriminate slaughter of civilians, the killing of women and children and innocent bystanders by chemical weapons is a moral obscenity.' zorgt al direct voor een moment om de pauzeknop in te duwen. Zoals ik hierboven al aangaf... Is het doden van mensen met een nucleair kernwapen dan minder erg? Wat met al die Vietnamezen (en eigen soldaten) die in die Zuid-Oost-Aziatische oorlog besproeid werden met Agent Orange? Misschien kunnen we blijven verkondigen dat deze laatste diende om het gebladerte in de jungle weg te krijgen en vergeten we de duizenden slachtoffers die door deze chemische (!) stof voor eeuwig verminkt hetzij gedood werden. En wat met de munitie gemaakt van verarmd uranium die men zo veelvuldig gebruikte in de laatste Irakoorlog? (en ongetwijfeld vele andere plaatsen) Wat voor traagwerkende tijdbommen van mutilatie en kanker is er hier neergezaaid in het Midden-Oosten door de Amerikaanse 'bevrijder'?
Hebben de Verenigde Staten soms een monopolie-recht op moral obscenities? En zijn ze gewoon beducht voor concurrentie van kleine garnalen?
De hypocrisie druipt er van af en we zijn maar pas begonnen. Haal uw paraplu boven en houdt u vooral klaar voor meer zou ik zo zeggen.
The meaning of this attack goes beyond the conflict on Syria itself. Het is niet altijd makkelijk om politieke retoriek te interpreteren, maar zit hier al een toekomstige opening naar escalatie in verborgen? We weten dat Israël al een tijdje aast om de exploitatierechten voor olie in de op Syrië veroverde Golan-hoogvlakte te verpatsen. Ik geef toe, het kan gerust zijn dat ik bij deze iets te veel tussen de regels lees, maar als Uncle Sam spreekt, kan je maar beter bij de pinken zijn. Laat ons op zijn minst het erop houden dat er zich rond Syrië een paar buurlanden bevinden die wat graag economische munt uit zo'n escalatie zouden willen slaan.
Terug naar de toespraak...weapons that the civilized world long ago decided must never be used at all. Vertel me, Mr. Kerry, wat verstaat u juist onder lang geleden? Bovenstaande korte wapenresumé van de USA in beschouwing genomen? Of had u het hier enkel over het specifieke soort product waarvan hier sprake zou zijn en niet over de algemene gruwel van oorlog en de bijhorende machinaties en modi operandi van afgelopen Amerikaanse oorlogen?
Nu we ondertussen al wat gevorderd zijn in de toespraak valt het ons trouwens op dat er van schuldlegging nog helemaal geen sprake is. Dat lijkt niet echt op een overtuigde redevoering. In de plaats hiervan krijgen we een retorische opsomming telkens beginnend met 'There is a reason...', iets wat altijd goed werkt. Wat we uit die opsomming mogen besluiten, lijkt dat die Obama-dude eigenlijk nog zo'n slechte niet is en die nobelprijs voor de vrede echt wel verdiende. Ook na alle onbemande drones (en onbeminde slachtoffers) in Jemen, Pakistan en elders op deze wereld, de 'surge'-escalatie in Afghanistan, het verderzetten van alles waar Bush in Amerika mee begonnen was (Patriot Act, Guantanamo, NDAA...) Irak dat bevolkt wordt door betaalde huurlingen die zich niet echt hoeven te houden aan conventies (zie Blackwater),....
Maar blijkbaar had Obama gewoon geen tijd om zich met al bovenstaande bezig te houden, hij was naarstig op zoek naar chemische wapens (met een schopje ten velde hoogstwaarschijnlijk)
De laatste zin van deze paragraaf is echter de hele reden van deze opsomming: no matter what you believe about Syria, all peoples and all nations who believe in the cause of our common humanity must stand up to assure that there is accountability for the use of chemical weapons so that it never happens again. En het is te verwachten dat het laatste punt van zo'n opsomming het meest discutabel is. Je zit in een patroon, een ritme van praten, een cadans,....en opeens weet alles wat
later verteld wordt in diezelfde cadans makkelijker onder de radar te sluipen. 'No matter what you believe' Is dit een toegift dat er (terecht volgens mij) veel vragen zijn bij die hele burgeroorlog in Syrië en de rol die de Westerse mogendheden clandestien al een tijdje aan het spelen zijn? (vb. CIA-operatieven en wapenleveringen voor de rebellen,...)
Het is tegelijk een dooddoener van kritiek, want de boodschap is klaar en duidelijk. Wat u ook denkt, welke -al dan niet terechte- twijfels er ook zijn, nu dit 'heel erge ding' gebeurd is, moeten wij samen ingrijpen. En aangezien de VS al een tijd wil ingrijpen, is het eerder vertellen dat ze gevolgd en gesteund dienen te worden door andere partijen (Rusland, China, de bevolking wereldwijd,...)
En dan komt de emo-troefkaart boven. Niet alleen dat, hij maakt zelfs reclame voor de gruwelijke videos en speelt in op de nieuwsgierigheid van de mensen. '...the videos that anybody can watch in the social media' Met als boodschap: als u het nog niet gezien heeft, allen daarheen! Wel, ikzelf wil nu al graag duidelijk meegeven dat ik de video's nog niet gezien heb en ik ook niet de intentie heb om deze te bezichtigen. Als er een moord bij mij in de straat plaatsvindt en een geweldsgeile creep heeft dit op tape gezet, moet u mij die beelden ook niet laten zien. Wil dit zeggen dat ik me afsluit van de werkelijkheid? Verre van, ik wil zeker weet hebben van wat er gebeurd is, wie de moordenaar is, waar hij zich eventueel schuil zou kunnen houden, etc. maar het is nog iets anders dan jezelf een visueel-traumatische ervaring te laten ondergaan. Het doet denken aan de video's van onthoofdingen in Irak en mensen die er de ene na de andere bezichtigden.
Deze beelden opzoeken is in mijn ogen niet zomaar een blijk van meelevendheid, maar onthult een ramptoeristisch voyeurisme dat in de mens schuil gaat.
Maar goed, een visuele schok helpt natuurlijk om nog maar eens kritiek en tegenspraak te ontkrachten, wat je ook goed kon zien bij de aanslagen van 11 september. Wat er ook van zij van die hele historie in New York, men kan niet ontkennen dat de beelden (en veelvuldige herhalingen) zorgden voor een massaal post-traumatische ervaring. En dat dat trauma uiteraard meegespeeld heeft in hoever de man-in-de-straat mee wou stappen in invasieavonturen en draconische wettenfabricage.
Het zegt veel over de persoon die Kerry is. Niet alleen heeft hij de beelden één keer gezien, maar hij bekeek ze nog eens. Dit begint te lijken op ofwel iemand die dit afleest nadat het is neergepend door een speechschrijver die ging voor dramatisch effect en dit 'fantasietje' goed vond passen in de verhaalstructuur (want 'persoonlijke' details in zo'n toespraken zijn bijna altijd fictie) Ofwel... iemand die voor een stuk geniet van het geweld en de gruwel. Zoals een filmganger naar een gore, bloederige horrorfilm kijkt. Nét geen popcorn etend. Is er iemand die zo'n beelden bekijkt (die volgens eigen woorden gut-wrenching waren) en er in korte tijd voor kiest om ze nog eens te bekijken en de gruwel nog eens te ondergaan? Jawel, Kerry. Je zou denken dat beslissingen wel konden genomen worden met de wansmakelijke herinnering van de eerste keer. Of is Kerry zo dement aan het worden dat hij een tweede visie nodig had? Of bekeek hij het zoals een horrorfilm? Met popcorn. Wetende dat het slechts fictie was?
Uiteraard wordt de familie erbij gehaald. En jawel, ik kan me -ongeacht ik vaderloos ben- perfect voorstellen dat je als vader makkelijker empathie hebt met familiale drama's. Maar toch blijft het een feit dat dit een kaart is die te makkelijk gespeeld wordt in politiek-retorisch Lalaland. Mocht u ondertussen nog niet genoeg aangespoord zijn om zelf naar de beelden te kijken, zal Kerry ondertussen zelf, speciaal voor u en mij, een visueel beeld geven van wat er gaande was. Niet met alle sereniteit die zoiets verdient. Maar verteld als middel van publiekswerving in een speech.
Anyone who could claim that an attack of this staggering scale could be contrived or fabricated needs to check their conscience and their own moral compass.
Aangezien hij het zelf aanhaalt, wil ik maar al te graag ingaan op deze quote. Ten eerste is er niet zoveel geweten over wat er juist gebeurd is. U en ik waren (gelukkig) niet aldaar, dus uit eigen ervaring kunnen we niet putten om een beeld te krijgen van wat er gebeurd is. Het laatste deel is zo duidelijk een vorm van emotionele chantage dat het bijna ziekelijk is. Nog eens: elk slachtoffer is er één te veel. Maar als we even lessen proberen trekken uit een nog niet zo ver verleden, kunnen we gerust voorbeelden aandragen waarom een zekere scepsis niet onterecht is wanneer de oorlogstrombone spreekt. De gruwel van de Iraakse soldaten die in Kuwait baby's uit hun couveuses namen om ze dood te laten gaan, komt spontaan in me op. Was die gruwel ook niet zo erg, dat ons moreel kompas daar niet aan mocht twijfelen? En wat met de golf van Tonkin? Was die aanslag door de Vietcong op het Amerikaanse schip ook niet zodanig laf dat we daar geen vragen bij mochten stellen? Nochtans is van beide gevallen ondertussen zwart-op-wit bewezen dat ze pr-vehikels waren (en heel misschien in het geval van Tonkin onzekerheid/onwetendheid die is aangegrepen door oorlogshaviken) om in de oorlog te stappen. Om Jan Publiek (en de bondgenoten) bij hun emotionele lurven te pakken en mee te sleuren in een oorlog waar men al een hele tijd op aasde.
Enkele andere voorbeelden om het beeld nog wat te verruimen (en deze lange tekst even te onderbreken voor wat audiovisueels) kan u vinden in Breaking The Set met Abby Morgan. Maar als u even wat verder zoekt kan u ongetwijfeld veel meer vinden over dit onderwerp.
Laat ik al direct beginnen met te zeggen dat aanvallen met gifgas, chemische of biologische wapentuigen,... gruwelijke daden zijn. Dus mocht u aanstoot nemen in mijn kritiek op deze toespraak, zou ik u er graag op willen wijzen dat er veel kanten zijn om naar deze zaak te kijken, maar dat welke wegen we ook bewandelen dit buiten kijf staat.
Evenwel wil ik hierbij direct de bedenking maken dat hoewel al het bovenstaande inderdaad gruwelijk is, ik aanslagen of het zinloos doden van mensen op mechanistische manieren even erg vind. Iedereen heeft waarschijnlijk genoeg beelden gezien of verhalen gehoord van mensen in oorlogen wereldwijd wiens lichaam doorboord waren, ledematen weggeblazen,.... om te begrijpen dat deze stelling niet extreem is. Als we een soort schaal maken van wat 'humane' moorden zijn -mocht zo'n uitspraak geen contradictie in zich houden- worden deze tegenover de chemisch-biologische varianten vaak schijnbaar vergoeilijkt. Omdat ze ons minder gruwelijk en intens pijnlijk overkomen dan deze niet-mechanistische varianten.
Maar als zo'n aanval op een schaal van pijnlijkheid dient geplaatst te worden, kan je kernexplosies voor een groot deel van zijn slachtoffers ook beschouwen als -heel contra-intuïtief uiteraard-'humaan' aangezien een groot deel al lang geen idee meer heeft wat er in godsnaam gebeurd is vooraleer er zich zelfs maar een paddenstoelwolk kan vormen. Veel woorden om eigenlijk te zeggen dat elk slachtoffer er één te veel is en dat dit onze basisstelling zou moeten zijn.
Maar goed, laten we teruggaan naar de toespraak. Een eerste zin 'The indiscriminate slaughter of civilians, the killing of women and children and innocent bystanders by chemical weapons is a moral obscenity.' zorgt al direct voor een moment om de pauzeknop in te duwen. Zoals ik hierboven al aangaf... Is het doden van mensen met een nucleair kernwapen dan minder erg? Wat met al die Vietnamezen (en eigen soldaten) die in die Zuid-Oost-Aziatische oorlog besproeid werden met Agent Orange? Misschien kunnen we blijven verkondigen dat deze laatste diende om het gebladerte in de jungle weg te krijgen en vergeten we de duizenden slachtoffers die door deze chemische (!) stof voor eeuwig verminkt hetzij gedood werden. En wat met de munitie gemaakt van verarmd uranium die men zo veelvuldig gebruikte in de laatste Irakoorlog? (en ongetwijfeld vele andere plaatsen) Wat voor traagwerkende tijdbommen van mutilatie en kanker is er hier neergezaaid in het Midden-Oosten door de Amerikaanse 'bevrijder'?
Hebben de Verenigde Staten soms een monopolie-recht op moral obscenities? En zijn ze gewoon beducht voor concurrentie van kleine garnalen?
De hypocrisie druipt er van af en we zijn maar pas begonnen. Haal uw paraplu boven en houdt u vooral klaar voor meer zou ik zo zeggen.
The meaning of this attack goes beyond the conflict on Syria itself. Het is niet altijd makkelijk om politieke retoriek te interpreteren, maar zit hier al een toekomstige opening naar escalatie in verborgen? We weten dat Israël al een tijdje aast om de exploitatierechten voor olie in de op Syrië veroverde Golan-hoogvlakte te verpatsen. Ik geef toe, het kan gerust zijn dat ik bij deze iets te veel tussen de regels lees, maar als Uncle Sam spreekt, kan je maar beter bij de pinken zijn. Laat ons op zijn minst het erop houden dat er zich rond Syrië een paar buurlanden bevinden die wat graag economische munt uit zo'n escalatie zouden willen slaan.
Terug naar de toespraak...weapons that the civilized world long ago decided must never be used at all. Vertel me, Mr. Kerry, wat verstaat u juist onder lang geleden? Bovenstaande korte wapenresumé van de USA in beschouwing genomen? Of had u het hier enkel over het specifieke soort product waarvan hier sprake zou zijn en niet over de algemene gruwel van oorlog en de bijhorende machinaties en modi operandi van afgelopen Amerikaanse oorlogen?
Nu we ondertussen al wat gevorderd zijn in de toespraak valt het ons trouwens op dat er van schuldlegging nog helemaal geen sprake is. Dat lijkt niet echt op een overtuigde redevoering. In de plaats hiervan krijgen we een retorische opsomming telkens beginnend met 'There is a reason...', iets wat altijd goed werkt. Wat we uit die opsomming mogen besluiten, lijkt dat die Obama-dude eigenlijk nog zo'n slechte niet is en die nobelprijs voor de vrede echt wel verdiende. Ook na alle onbemande drones (en onbeminde slachtoffers) in Jemen, Pakistan en elders op deze wereld, de 'surge'-escalatie in Afghanistan, het verderzetten van alles waar Bush in Amerika mee begonnen was (Patriot Act, Guantanamo, NDAA...) Irak dat bevolkt wordt door betaalde huurlingen die zich niet echt hoeven te houden aan conventies (zie Blackwater),....
Maar blijkbaar had Obama gewoon geen tijd om zich met al bovenstaande bezig te houden, hij was naarstig op zoek naar chemische wapens (met een schopje ten velde hoogstwaarschijnlijk)
De laatste zin van deze paragraaf is echter de hele reden van deze opsomming: no matter what you believe about Syria, all peoples and all nations who believe in the cause of our common humanity must stand up to assure that there is accountability for the use of chemical weapons so that it never happens again. En het is te verwachten dat het laatste punt van zo'n opsomming het meest discutabel is. Je zit in een patroon, een ritme van praten, een cadans,....en opeens weet alles wat
later verteld wordt in diezelfde cadans makkelijker onder de radar te sluipen. 'No matter what you believe' Is dit een toegift dat er (terecht volgens mij) veel vragen zijn bij die hele burgeroorlog in Syrië en de rol die de Westerse mogendheden clandestien al een tijdje aan het spelen zijn? (vb. CIA-operatieven en wapenleveringen voor de rebellen,...)
Het is tegelijk een dooddoener van kritiek, want de boodschap is klaar en duidelijk. Wat u ook denkt, welke -al dan niet terechte- twijfels er ook zijn, nu dit 'heel erge ding' gebeurd is, moeten wij samen ingrijpen. En aangezien de VS al een tijd wil ingrijpen, is het eerder vertellen dat ze gevolgd en gesteund dienen te worden door andere partijen (Rusland, China, de bevolking wereldwijd,...)
En dan komt de emo-troefkaart boven. Niet alleen dat, hij maakt zelfs reclame voor de gruwelijke videos en speelt in op de nieuwsgierigheid van de mensen. '...the videos that anybody can watch in the social media' Met als boodschap: als u het nog niet gezien heeft, allen daarheen! Wel, ikzelf wil nu al graag duidelijk meegeven dat ik de video's nog niet gezien heb en ik ook niet de intentie heb om deze te bezichtigen. Als er een moord bij mij in de straat plaatsvindt en een geweldsgeile creep heeft dit op tape gezet, moet u mij die beelden ook niet laten zien. Wil dit zeggen dat ik me afsluit van de werkelijkheid? Verre van, ik wil zeker weet hebben van wat er gebeurd is, wie de moordenaar is, waar hij zich eventueel schuil zou kunnen houden, etc. maar het is nog iets anders dan jezelf een visueel-traumatische ervaring te laten ondergaan. Het doet denken aan de video's van onthoofdingen in Irak en mensen die er de ene na de andere bezichtigden.
Deze beelden opzoeken is in mijn ogen niet zomaar een blijk van meelevendheid, maar onthult een ramptoeristisch voyeurisme dat in de mens schuil gaat.
Maar goed, een visuele schok helpt natuurlijk om nog maar eens kritiek en tegenspraak te ontkrachten, wat je ook goed kon zien bij de aanslagen van 11 september. Wat er ook van zij van die hele historie in New York, men kan niet ontkennen dat de beelden (en veelvuldige herhalingen) zorgden voor een massaal post-traumatische ervaring. En dat dat trauma uiteraard meegespeeld heeft in hoever de man-in-de-straat mee wou stappen in invasieavonturen en draconische wettenfabricage.
Het zegt veel over de persoon die Kerry is. Niet alleen heeft hij de beelden één keer gezien, maar hij bekeek ze nog eens. Dit begint te lijken op ofwel iemand die dit afleest nadat het is neergepend door een speechschrijver die ging voor dramatisch effect en dit 'fantasietje' goed vond passen in de verhaalstructuur (want 'persoonlijke' details in zo'n toespraken zijn bijna altijd fictie) Ofwel... iemand die voor een stuk geniet van het geweld en de gruwel. Zoals een filmganger naar een gore, bloederige horrorfilm kijkt. Nét geen popcorn etend. Is er iemand die zo'n beelden bekijkt (die volgens eigen woorden gut-wrenching waren) en er in korte tijd voor kiest om ze nog eens te bekijken en de gruwel nog eens te ondergaan? Jawel, Kerry. Je zou denken dat beslissingen wel konden genomen worden met de wansmakelijke herinnering van de eerste keer. Of is Kerry zo dement aan het worden dat hij een tweede visie nodig had? Of bekeek hij het zoals een horrorfilm? Met popcorn. Wetende dat het slechts fictie was?
Uiteraard wordt de familie erbij gehaald. En jawel, ik kan me -ongeacht ik vaderloos ben- perfect voorstellen dat je als vader makkelijker empathie hebt met familiale drama's. Maar toch blijft het een feit dat dit een kaart is die te makkelijk gespeeld wordt in politiek-retorisch Lalaland. Mocht u ondertussen nog niet genoeg aangespoord zijn om zelf naar de beelden te kijken, zal Kerry ondertussen zelf, speciaal voor u en mij, een visueel beeld geven van wat er gaande was. Niet met alle sereniteit die zoiets verdient. Maar verteld als middel van publiekswerving in een speech.
Anyone who could claim that an attack of this staggering scale could be contrived or fabricated needs to check their conscience and their own moral compass.
Aangezien hij het zelf aanhaalt, wil ik maar al te graag ingaan op deze quote. Ten eerste is er niet zoveel geweten over wat er juist gebeurd is. U en ik waren (gelukkig) niet aldaar, dus uit eigen ervaring kunnen we niet putten om een beeld te krijgen van wat er gebeurd is. Het laatste deel is zo duidelijk een vorm van emotionele chantage dat het bijna ziekelijk is. Nog eens: elk slachtoffer is er één te veel. Maar als we even lessen proberen trekken uit een nog niet zo ver verleden, kunnen we gerust voorbeelden aandragen waarom een zekere scepsis niet onterecht is wanneer de oorlogstrombone spreekt. De gruwel van de Iraakse soldaten die in Kuwait baby's uit hun couveuses namen om ze dood te laten gaan, komt spontaan in me op. Was die gruwel ook niet zo erg, dat ons moreel kompas daar niet aan mocht twijfelen? En wat met de golf van Tonkin? Was die aanslag door de Vietcong op het Amerikaanse schip ook niet zodanig laf dat we daar geen vragen bij mochten stellen? Nochtans is van beide gevallen ondertussen zwart-op-wit bewezen dat ze pr-vehikels waren (en heel misschien in het geval van Tonkin onzekerheid/onwetendheid die is aangegrepen door oorlogshaviken) om in de oorlog te stappen. Om Jan Publiek (en de bondgenoten) bij hun emotionele lurven te pakken en mee te sleuren in een oorlog waar men al een hele tijd op aasde.
Enkele andere voorbeelden om het beeld nog wat te verruimen (en deze lange tekst even te onderbreken voor wat audiovisueels) kan u vinden in Breaking The Set met Abby Morgan. Maar als u even wat verder zoekt kan u ongetwijfeld veel meer vinden over dit onderwerp.
Mocht er toch nog getwijfeld worden op dit punt van de toespraak, kan Kerry met de hand op het hart zeggen dat het real and compelling is. Je zou denken dat met al die zekerheid, video's e.d. het niet zoveel zou moeten herhaald worden. Of is Kerry van de school van The Secret? Als je het maar genoeg herhaalt en gelooft, wordt het werkelijkheid? Nog eens: Colin Powell was ook 100% zeker van hun first rate descriptions van de WMD's (weapons of mass destruction) die Irak fabriceerde in avant-gardistische mobiele labo's. Iets wat later volkomen quatsch bleek. Tot op heden zijn er naar mijn weten nooit WMD's gevonden noch documenten of andere bewijzen die wijzen op een link met Osama Bin Laden's Al Qaeda.
Kerry haalt ook de firsthand accounts on the ground aan van de Doctors without Borders. Goed, laten we dan even kijken op de site van Artsen zonder Grenzen. Daar vinden we inderdaad een persbericht over Syrië. Vooreerst blijkt al dat die firsthand accounts eigenlijk tweedehands berichten zijn (via ziekenhuizen in Syrië die samenwerken met Artsen zonder Grenzen) Laat ons even aannemen dat hetgeen die ziekenhuizen bij monde van plaatselijke artsen en verplegend persooneel weergeven, juiste informatie blijkt te zijn.
Dan nog lezen we “MSF can neither scientifically confirm the cause of these symptoms nor establish who is responsible for the attack,” said Dr. Janssens. “However, the reported symptoms of the patients, in addition to the epidemiological pattern of the events—characterized by the massive influx of patients in a short period of time, the origin of the patients, and the contamination of medical and first aid workers—strongly indicate mass exposure to a neurotoxic agent.
Volkomen terecht geeft de NGO hier aan dat bij gebrek aan verder onderzoek we geen zekerheid hebben over de oorzaak van deze symptomen en dat we, zelfs als de indirecte bewijzen die lijken te wijzen op een chemische stof gevalideerd worden, we al helemaal geen idee hebben over de dader van deze praktijken.
Ondanks deze onwetendheid van de kant van Artsen zonder Grenzen lijken Kerry & co echter al zeker te weten wie die dader is. Let ook op het gebruik van het woord 'regime' in deze hele monoloog. Zuiver semantisch klopt dit natuurlijk want letterlijk betekent het een overheid die aan de macht is. Maar toch zit er al een veroordeling in het woord zelf. Een regime is wat je vindt in zogenaamde 'schurkenstaten' of landen die in de illustere 'Axis of Evil' zitten. Is Di Rupo I in België een regime? Rutte in Nederland? Obama misschien? De grote roerganger/gruppenführer van het naargeestige Amerikaanse regime?
Het feit dat dit ons raar in de oren klinkt, getuigt van zijn negatieve lading. Regime wordt dan ook enkel gebruikt voor overheden die niet in ons kraam passen. Maar goed, dit dus even terzijde. Do go on, Mr Kerry.
In het volgende stuk geeft Kerry de argumentatie aan waarom het zeker is dat Assad's cohorten deze aanval pleegden.
A. ze hebben de wapens in hun bezit (denkend aan Bill Hicks moesten ze hiervoor in de VS waarschijnlijk alleen maar kijken op de factuur)
B. Ze kunnen dit doen met raketten (raketten die ze hebben van...: zie terug bij Bill Hicks)
C. het ultieme argument. We hebben het gezien op die filmpjes (zeker kijken dus!)
Het argument is u zelve. Fantastisch. We gaan u overtuigen met staalharde argumenten en hét argument waarmee we komen aandraven is verkondigen dat u zelf getuige was. Waarbij we alweer bij het gebrekkige bewijsmateriaal van het filmpje komen. Maar geen nood. Eenmaal u er naar kijkt zal u ongetwijfeld Assad's boeventronie in de beelden herkennen. En u zal overtuigd zijn. En als u zoals Kerry ze meerdere keren bezichtigt, geldt dit uiteraard nog véél meer.
Maar mocht dit toch niet overtuigend genoeg zijn, volgt er meer informatie. Met zo'n staalharde argumentatie vraag je je uiteraard af waarom. Als deze toch al zo waterdicht zijn, zou die extra informatie enkel facultatief zijn. Of moeten we besluiten dat hij eigenlijk hiermee zelf erkent dat het verre van duidelijk is wat er juist gebeurd is en vooral, wie verantwoordelijk zou zijn.
Maar de informatie komt dus nog. Er wordt nog aan gewerkt en binnenkort krijgen we het resultaat misschien wel te zien. Zoals de tekeningen van rondrijdende onbestaande labo's uit de 2e Irakoorlog (zie boven) of ondergrondse mega-complexen (video) in het gebergte van Afghanistan waar de elitetroepen van Al Qaeda zich zogezegd zouden schuilgehouden hebben (tot Bin Laden later vermoord zou geworden zijn in Pakistan in een aftands vuil hutje en er van dat gigantische ondergrondse bunkercomplex nooit meer iets gehoord of gezien werd)
En mocht er nog twijfel bestaan over de schuldlegging bij de Syrische overheid (of regime) haalt Kerry nog eens de cynical attempt to cover it up aan. Het vonnis lijkt dus al enigszins beslecht. En dan lijkt het verhaal van de Syriaanse minister misschien een paar vooroordelen te bevatten. Deze privéconversatie is voor ons allen onbekend, maar toch gebruikt Kerry deze getuigenis om nog extra in het rond te gooien met klachten. De inspecteurs werden weggehouden, bewijzen werden vernietigd. Oh ja? Waar vinden we het bewijs van die vernietigingen?
Ik moet toegeven dat de volgende zin misschien degene was die me zowel deed uitbarsten van het lachen als van de verontwaardiging. That is not the behavior of a government that has nothing to hide. Euhm....u weet toch dat u Amerikaans minister bent, Mr Kerry? Dat land waarvan we allemaal weten dat die helemaal niets maar dan ook niets verbergt voor zijn burgers en andere mensen. NSA Prism Snowden... kuch kuch.... WMD's... kuch kuch.... ik denk dat ik hier honderden keer kan kuchen, maar om astmalijders niet nodeloos voor het hoofd te stoten door deze hele blog vol te hoesten, mag u gerust zelf deze lijst aanvullen.
Ten andere moeten we ons ook even afvragen wat voor iemand Assad is. Is hij een machtswellusteling? Misschien/waarschijnlijk wel (de meeste 'leiders' vallen in die categorie). Is hij een idioot? Wel, dat is de vraag natuurlijk. Want stel dat de beweringen waar zouden zijn. Dan zou dat betekenen dat hij na al die maanden opeens besloot om die gevreesde chemische wapens te gebruiken nét wanneer de UN inspecteurs een drietal dagen in het land waren.
Zoals Assad, uiteraard, ook van zijn internationaal precaire situatie zou gebruik maken om iemand die inspecteurs te laten beschieten als ze er waren (wat geïnsinueerd werd in de pers).
Ik ben geen meester psycholoog van de menselijke geesten, maar verwachten ze dat we dit geloven? Dat hij niet alleen een onmenselijke dictator van jewelste is, maar ook een nul op strategisch vlak (en helemaal niet zo geslepen als een ongrijpbare paling, zoals de meesten vaak zijn die er een langere dictatuur/regeerperiode hebben opzitten)
Stel nu eens dat de aanwijzingen van een chemische aanval toch waar zouden zijn. Wie zou dan kunnen voordeel halen uit dit event. Assad? Wanneer de hele wereld op hem toekijkt en de spreekwoordelijke figure heads wapeninspecties aan het uitvoeren zijn in zijn land? Of de Verenigde Staten die volgens een bericht, dat op Yahoo News in januari verscheen, geprobeerd hadden om een false flag op te zetten tegen de Syrische overheid waarbij ze een chemische aanval in hun schoenen probeerden schuiven? En dat via het amalgaam aan rebellen. Rebellen waarvan toegegeven werd dat er leden van Al Qaeda zouden bijzitten. En wat met die wapens van die vorige oorlog in Libië die volgens bronnen in Libië zouden verstuurd worden naar de rebellen in Syrië. Wapens die toendertijd geleverd waren door de Westerse mogendheden.
Wie zou er uiteindelijk het meest te winnen hebben? Assad in de omstandigheden hierboven beschreven? Anonieme rebellen die chaos of een interventie willen in de oorlog? Of dienen we toch even terug te denken aan de woorden van generaal-op-rust Wesley Clark die enkele jaren geleden beweerde oorlogsplannen van de VS uit de doeken te doen. Het tijdsframe is dan misschien niet volledig correct maar de lijst is Nostradamus in gereïncarneerde vorm.
Zelf ben ik niet overtuigd van de redenering (ze deden het omdat dat het enige is wat ze kunnen) maar het blijft een belangrijk stuk film dat misschien wat licht kan werpen over welke strategische overwegingen er zoal in de hallen van het Pentagon en het witte huis rondgaan.
Als laatste wil ik u nog laten kennismaken met een ander geluid. We worden zo vaak gebombardeerd door onze parasiterende persmuskieten die ons allemaal besmetten met het officieel verhaal, dat we vaak vermoeid onze weg niet meer vinden in deze nieuws-jungle. Als tegengif laat ik u graag kennismaken met Moeder Anges Mariam, de overste van een nonnenklooster in Qara, vlakbij de stad Homs, die een opmerkelijke stem is geweest vanuit Syrië en recent een interessant interview had met James Corbett van The Corbett Report.
Eens kijken of we ook deze keer een oorlog gaan moeten zien escaleren terwijl de PR-machine op volle toeren draait en we na tien jaar leren dat die chemische wapens misschien toch niet van Assad waren....
All war is deception - Sun Tzu